23 augustus
Het weer begon aardig goed, maar later op de ochtend kwam het met bakken uit de lucht. We dachten dat we ook wel wat overlast zouden hebben van de bouwwerkzaamheden achter ons terras, maar dat viel mee. We hebben vandaag het merendeel van de dag op de kamer gehangen, TV kijken en internetten. ’s Middags zijn we even de deur uitgerend om wat te eten en hebben bij een supermarktje een kaart van Thailand gekocht. De rest van de middag hebben we uitgezocht hooe we de rest van onze 2 weken in Thailand door gaan brengen. Omdat we over land vanuit Maleisie Thailand zijn binnengekomen, krijgen we maar een visum voor 15 dagen, via de lucht 30 dagen. We konden ook een 90 dagen visum kopen, maar dat was duur en niet perse nodig.
Read more »

19 augustus
We dachten het weer goed geregeld  te hebben vandaag met onze reis: 10 uur de bus, dus om 16 uur in Georgetown en tijd genoeg om een hostel te zoeken. Het liep allemaal wat anders…. vooral ook vanwege het einde van de ramadan, dat betekent feest en niet werken. We zaten nog voor 8 uur in de boot, dat was mooi. Maar hij ging nog langs andere strandjes en een half uur later zat de boot stampvol. Onderweg moest hij ook nog eens 2 keer bijtanken. Rond 9.15 uur waren we bij het bureautje waar de bus ons zou oppikken. Een halfuur later hoorde we dat de bus 2 uur vertaging had en dus rond 12 uur zou vertrekken. Dat was balen.
Read more »

17 augustus
De snorkeltrip was inclusief ontbijt. Dus om 10 uur meldden we ons bij de balie dat we de snorkeltrip hadden geboekt en war we konden ontbijten. Het meisje keek ons een beetje wazig aan. Snorkeltrip, today? Ja tuthola, we hebben gisteren bij jou geboekt…. Ze riep wat naar een collega, die naar ons toekwam om te zeggen dat ze geen boot hadden vandaag. Hij ging even bij de buren vragen. We waren de enigen voor die trip en we hadden geen zin in een chagrijnige gids die ff een snorkeltripje voor 2 moest doen. We hebben de trip dus maar geannuleerd. Het speet haar, zei ze, het is de laatste dag van de Ramadan en de meeste locals doen niet veel meer vandaag, van het weekend is het feest.

Read more »

13 augustus
Om 6 uur stapten we uit bed en een uurtje later waren we ready to go. Even een boterhammetje gesmeerd voor onderweg en 1 voor nu met een bakkie koffie en toen richting bushalte. We stonden er nog geen 5 minuten toen de kaartjesmeneer er aan kwam rijden, pfff gelukkig. De bus was een halfuur te laat, maar we waren allang blij dat we om 9 uur goed en wel in de bus zaten. Met Melin ging het ook wel goed. De rugzak om was iets minder voor d’r ruggetje, maar  in de bus had ze er weinig last van.

Read more »

8 augustus
6 uur ging de wekker. Pfff, we hadden geen zin om op te staan. We zouden weer aardig wat kilometers in de bus zitten vandaag. Om 8 uur ging de boot richting het vasteland. We zaten mooi op tijd, 7.30 uur, op de pier bij de opstapplek. Onderweg nog ergens een fles water van een tafel gejat, het water wat we gisteren gekocht hadden smaakte raar en alle winkels waren nog dicht, anders hadden we dus geen drinken. Tot iets voor achten waren we de enigen, toen er nog een stel aan kwam lopen. Om 8 uur geen boot. Om 8.15 uur geen boot.  Er kwamen wel steeds meer mensen aanlopen en een local was waarschijnlijk met deboot aan het bellen waar ze bleven.

Read more »

4 augustus
We hadden vandaag een lange reisdag voor de boeg. We wilden de boot naar Tioman Island – voor de kust van Mersing in het zuid0oosten van Maleisie – op tijd hebben, zodat we er vooor het donker zouden zijn. Omdat ze niet aan reserveringen doen bij de goedkoopste strandhutjes, konden we dus niets van tevoren boeken. Om 6 uur ging de wekker dus, om zo rond 8 uur de eerste bus naar Mersing te nemen. We waren ruim op tijd op het busstation en konden als eerste een plekje in de bus uitzoeken, voorin natuuurlijk.

Read more »

2 augustus
Prima geslapen. Wel warm, ondanks de grote open ruimte en een ventilator per bed. Op ons gemakkie hebben we beneden in de gezamelijke ruimte ontbeten met appel, koffie en brood met nutella. Sam, de jongen die ons gisteren had binnengelaten, zag zo’n broodje nutella ook wel zitten. Maar toen we aanboden om er een voor hem te smeren, bedankte hij toch vriendelijk. Droge gast. Overal in het hostel hangen notities met grappige opmerkingen. Op de waslijn hangt een briefje met ‘don’t use this area for hanging your clothes’ en op het toilet ‘don’t steal the toiletpaper, you can be next with an upset stomach’.

Read more »

29 juli
Ons vliegtuig naar Kuala Lumpur (KL) zou die avond om 18.45 uur vertrekken. Omdat we echt niets meer te doen hadden in Sandakan, besloten we om lekker rustig aan te doen en de middag op het vliegveld door te brengen, in de hoop dat daar nog wat restaurantjes, winkeltjes en een lekker plekje om te wachten zou zijn. Om 12 uur zaten we in de bus richting vliegveld. Het was niet zo heel ver en een halfuurtje later werden we netjes voor de deur afgezet. Op het vliegveld was dus echt niks te beleven :-( we konden pas om 16.45 uur inchecken, dus we moesten nog 4 uur volmaken. Spelletjes gedaan op de tablet, beetje rondgekeken in de 5 winkeltjes (die allemaal dezelfde rotzooi verkopen) en wat voor ons uit zitten staren. We dachten dat er na het inchecken en de securitycheck wel wat meer te beleven viel, maar meer dan wat stoeltjes, 2 winkeltjes en een minirestaurantje was het niet. Zucht…

Read more »

25 juli
Om 14 uur vertok de bus naar Sandakan. We hadden onze backpacks nog even bij de receptie neergezet, want we wilden nog even wat eten en wat halen voor in de bus. De bazin van het hostel had gezegd dat we beter om 13 uur al op het busstation konden zijn, anders zat de bus misschien al vol. Na de boodschappen naar de bushalte voor de lokale bus naar het busstation. Het begon keihard te waaien en terwijl wij op de bus zaten te wachten, zagen we aan de andere kant van de weg een grote tak afknappen en bovenop een rijdende auto terechtkomen!

Read more »

21 juli
Om 18.40 uur zou ons vliegtuig naar Borneo vertrekken. 2 uur van tevoren inchecken, dus rond 15.30 uur wilden we op het vliegveld zijn. Het ontbijt in dit hostel was echt ruk: ranzige boter, jam over datum en de instant-koffie ronduit smerig. Nadat we onze spullen weer hadden ingepakt, checkten we uit en besloten we nog even terug te gaan naar het Vivo-center. Daar hebben ze een grote supermarkt waar we eten gingen halen voor ontbijt/lunch. Op ons OV-pasje hadden we waarschijnlijk net genoeg geld om daar nog heen te gaan, terug naar het hostel en vanaf daar naar het vliegveld.

Read more »