31 oktober
We hebben lekker in het zonnetje ontbeten en Melin kon zowaar de korte broek weer eens aan. Vandaag ging de route richting Rosedale, de plaats waar Roy & family hebben gewoond, via het Kosciuszko National Park. In dit park ligt de hoogste berg van Australie, Mt Kosciuszko. Is ook meteen de enige berg waar je helemaal fietsend op kunt, omdat hij zo langzaam oploopt.  Om door dat park te mogen rijden, moet je wel eerst 16 dollar betalen en dan krijg je een sticker met datum op je voorruit. We hadden geen cash meer, maar gelukkig konden we met creditcard betalen. Het gebied is echt supermooi met op de achtergrond de Snowy Mountains met de besneeuwde toppen. In Jindabyne zijn we bij een groot meer gestopt om even de benen te strekken. En in Thredbo Village, een echt wintersportdorp copleet met chalets, om de omgeving te bekijken en een boterhammetje te eten. Nu was er echt niks te doen, maar tijdens de winter is het er volgens ons een soort Maierhofn of Gerloss.
Read more »

28 oktober
Vanochtend was het nog steeds fris, ondanks dat de zon scheen. Rond 10.15 uur reden we van de camping af richting de Oberon Dam. De vrouw van het infocenter had gezegd dat daar veel kangoeroes zaten. Die waren schijnbaar aan het schaften. De dam stelde niet veel voor en er was geen kangoeroe te bekennen. Wel weer een mooie omgeving. De wind blies venijnig om de oren, dus snel weer de auto in. Dan maar doorrijden naar Canberra, de hoofdstad van Australie. Op een kleine kaart had de vrouw van het infocenter een route aangestreept met onderweg het plaatsje Tarralga. Daar stond bij dat daar een Melinda’s Cafe zat. Je raad het al, daar moesten we even heen.
Read more »

24 oktober
Zonder matras achterin de auto pitten is niet echt comfortabel. We werden dus redelijk stijf wakker. Even snel ontbijten en om 10 uur richting het hostel. Daar kregen we zonder problemen een bonnetje mee, we waren niet de eersten die daarom vroegen vertelde de jongen achter de receptie lachend. Daarmee reden we naar de dichtsbijzijnde RTA in Bondi Beach. Het was even zoeken naar het kantoor en we moesten binnen aardig lang wachten, maar het was de moeite waard: we kregen zonder problemen het bewijs mee dat het kenteken op onze naam stond, yeeh! Eindelijk is De Hulk echt van ons!
Read more »

19 oktober
Het gratis ontbijt in het hostel was beschikbaar tussen 7 en 9.30 uur. We hadden geen wekker gezet en hebben dus het ontbijt gemist, we werden pas om 11 uur wakker, haha! Wat wil je ook, voor- en achteruit vliegen is killing voor je energielevel. Ook sliep er een jongen onder Melin in het stapelbed die echt gigantisch aan het snurken was en een meisje in het bed onder WJ die midden in de nacht met een dronken harses alleen maar wartaal uitsloeg. Read more »

17/18 oktober
Om 18.10 uur vertrekt ons vliegtuig die ons via Auckland naar Sydney brengt. Er werd geadviseerd om 3 uur van tevoren aanwezig te zijn omdat het een intercontinentale vlucht is. Het was ook nog een klein uurtje reizen naar het vliegveld, dus we wilden voor 14 uur ons hostel verlaten. We hebben onze spullen gepakt, wat te ontbijten gehaald en nog een uurtje in het park gehangen. De tassen konden we zo lang bij het hostel laten. Melin was nog steeds niet ok, mar dat zou de aankomende dagen nog wel zo blijven. Met pijnstillers en neuspray ging het redelijk.
Read more »

14 oktober
Vanochtend werd Melin niet zo lekker wakker, met pijn en moeite pakte ze haar tas in. Terwijl WJ beneden ging ontbijten, ging Melin met een neurofen nog even terug naar bed. Om 9.30 uur ging het wat beter en kleedde ze zich om. Inmiddels was WJ ook weer naar boven gekomen om samen de laatste spullen in te pakken. Rond 10 uur werden we opgepikt voor transport naar het vliegveld. Het was ongeveer een uurtje rijden. Het vliegtuig vertrok pas om 14 uur, dus we waren ruim op tijd, dus we konden rustig nog even ergens een boterham smeren en opeten.
Read more »

9 oktober
Vandaag hadden onze laatste busrit door Azie voor de boeg! ‘slechts’ 7 uurtjes naar bangkok. Op het busstation kwamen we de Duitse moeder en zoon tegen van de olifantentraining. Zij gingen ook naar Bangkok en wij hoopten vurig dat ze niet bij ons in de bus zouden zitten. Zij hoopten het tegenovergestelde leek het… Gelukkig was dit niet het geval, de rit verliep verder prima. Muziekje op en een beetje genieten en toch stilletjes afscheid nemen van de laatste buservaring… hmm, de tijd is toch best snel gegaan.
Read more »

6 oktober
De bussen naar Sukhothai vertrokken regelmatig en de beste en goedkoopste optie was dan ook om een tuktuk te nemen naar het busstation en daar een kaaertje te kopen voor de eerstvolgende bus. Het zou dan wel een local i.p.v. een VIP-bus zijn, maar dat scheelde wel weer 2,50 per ticket. Gelukkig zijn de local (overheids-) bussen prima bussen met airco en voldoende beenruimte. Om 10.15 uur vertrok onze bus en 6 uur later werde we netjes voor ons resort afgezet. Voordat we straks 4 maanden gaan k(r)amperen in het dure Australie, wilden we nog ergens een paar daagjes in luxe doorbrengen. Aangezien er in Sukhothai niet veel meer is dan het historisch park van het oude koninkrijk, werd dat dus onze luxebestemming.

Read more »

1 oktober
Om 7 uur stopte de bus bij een busstation aan de Laos-kant van de Mekong. Vanaf daar gingen we verder met de tuktuk naar de grens om met de boot de rivier over te steken naar Thailand. We waren met z’n vieren. Bij de grens, oftewel de rivier, moesten we ons paspoort laten zien en een departurekaart invullen. Daarna met een longtailboot de rivier overvaren en aan de andere kant bij de Thaise controlepost weer het paspoort laten zien, arrivalkaart invullen en een stempel in het paspoort laten zetten. Onze paspoorten beginnen al aardig vol te raken! Daarna werden we gedropt bij een restaurantje waar we 2 uur (!) moesten wachten op de bus naar Chiang Mai.

Read more »

28 september
De voet van WJ was nog steeds niets echt aan de beterende hand. Ook zo’n lange busrit maakt het er niet echt beter op, zijn voet zwelt dan weer helemaal op. WJ had besloten om te zelfdokteren, dus de antibiotica-creme, desinfectiemiddel en gaasjes gingen aardig hard. Vandaag dus niet veel doen, voetjes omhoog. Toch moesten we even de deur uit om te ontbijten. We hadden nog brood, jam en nutella. Onderweg hebben we koffie en een fruitshake gehaald en op een paar houten bankjes bij de Mekong rivier ons ontbijtje genuttigd.

Read more »