14 april
Eigenlijk kwam het goed uit dat we weer hier terecht waren gekomen, want achter het park liep de Mulholland Drive, een bekende route door de bergen die in een aantal films te zien is. De route loopt helemaal tot Hollywood. Het was regenachtig en de bergtoppen waren omhuld door een dikke mist. Toch gingen we na het ontbijt die kant op. Als het helderder was geweest, was het vast een veel mooiere route, maar ja. Nu kon je diep het dal inkijken, maar verder was het vooral veel geslinger met echt scherpe bochten en tegemoetkomende motorracers. Die gingen vast allemaal richting Long Beach voor de Indy Races. Op een gegeven moment zijn we een klein beetje verdwaald en moesten we de GPS erbij pakken. Via de snelweg kwam de skyline van Los Angeles langzaam in zicht.
We hadden een hotel geboekt in Hollywood voor de aankomende 3 dagen. Het Hollywood Historic Hotel was een leuk hotel in oude stijl met veel posters van filmsterren. De kamer was ouderwets maar schoon en ruim. Niet veel later liepen we de deur uit om naar de beroemde Holywood Sign te lopen. Dit was ook in de richting van het infocenter, de walk of fame (de sterren op het trottoir), het Mann Theater (Chinees Theater), Dolby Theater (Oscars) en heel veel winkels. Het was een behoorlijk stuk lopen vanaf ons hotel aan de Melrose Avenue en onderweg liepen we langs een aantal grote studio’s van o.a. Paramount en Columbia Pictures (heet nu anders trouwens). Op de Walk of Fame / Hollywood Boulevard was het erg druk met toeristen, mensen verkleed als Darth Vader of Batman en mannen met pamfletten voor tours langs de huizen van de sterren. We hebben koffie gedronken in het Dolby Theater waar we een perfect uitzicht op de Hollywood Sign hadden en daarna via het Mann Theater en Madame Tussaud richting West Hollywood gelopen. Daar zit namelijk de tattoo-studio van Kat von D, bekend van LA Ink, een programma van Discovery. We konden zo naar binnenlopen en rondkijken. Helaas was Kat er zelf niet, maar de studio zelf en het aangrenzende museumpje waren ook leuk om te zien. Melin kreeg kriebels voor een nieuwe tattoo, maar de wachtlijst is 8 maanden en de minimale besteding is 200 dollar… We zijn weer via de boulevard richting hotel gelopen, waar we een pizza bestelden en lekker lui tv hebben gekeken en verhaaltjes getypt.
15 april
Ow cool! Vandaag gaan we naar Sixflags Magic Mountain! We hebben een aantal dagen lopen twijfelen tussen Sixflags en de Universal Studios. Universal was eens tuk duurder en heeft minder spannende attracties, maar heeft wel een studiotour en een paar echte filmattracties. Sixflags heeft niks met Hollywood te maken maar wel alles met Amerika en dus extreme achtbanen. Dat leek ons toch iets leuker. We hadden boodschappen gedaan voor de lunch in het park. Maar toenw e rond 10.30 uur door de poort liepen, moesten we al het eten achterlaten… dat vonden we echt belachelijk, je wordt gedwongen om het fastfood daar te eten. WJ bracht het terug naar de auto en sneakte nog wel een paar mueslirepen mee in het verborgen vak in de rugzak.
Eenmaal binnen zijn we eerst naar de nieuwste en (achteraf) extreemste achtbanen gelopen, dan hadden we die vast gehad voor het drukker zou worden. Na de X2 en Tatsu (die 7 keer over de kop ging) was Melin al misselijk, haha! We hebben de achtbanen afgewisseld met de houten achtbanen, maar die gingen net zo snel en ook daarin voelde je je maag protesteren. Er waren echt hele gave, coole, vette achtbanen, niet te vergelijken met die in Nederland. WJ heeft bijna alle achtbanen gehad, Melin heeft er een stuk of 5 overgeslagen, anders zou het niet goed gaan. Iets na 18 uur zaten we weer in de auto. Onderweg bodschappen hegaald voor het avondeten en daarna bijkomen in ons hotel. De foto- en videocamera hadden we vandaag thuisgelaten, dus voor de filmpjes met je maar op Youtube kijken ;-)
16 april
Aaaauuuwwww! Spierpijn en zere schouders! Toch maar een beetje in beweging blijven vandaag, want we gaan vandaag LA Downtown bezoeken. Maar eerst de auto inleveren. De inleverlocatie was vlakbij het vliegveld. Het inleveren zou snel gaan, want er zou waarschijnlijk niemand aanwezig zijn, dus alleen een kwestie van sleutels droppen, de instructies stonden in het boek van de auto. Met een omweggetje door Beverly Hills over de Rodeo Drive, waren we precies om 12 uur op de locatie. Het hek was al open, dat stond niet in de instructie. We parkeerden de auto en wilden de sleutels door de bus gooien, toen we zagen dat er toch iemand op kantoor zat. Daar waren we eigenlijk wel blij om, we konden nu meteen alles afhandelen. Het meisje, Kelly, vroeg ons wel hoe we het hadden gehad en of we problemen hadden gehad met de auto. Ze checkte de auto en we handelden alles af, waaronder de 1000 teveel gereden kilometers. Ze gaf ons een lift naar het metrostation en vanaf daar reden wij het centrum in.
WJ had wat dingen op een kaart omcirkeld die hij graag wilde zien, o.a. het Union Station. Hier stapten we uit en hebben het mooie station bezichtigd. Na een bakje koffie en een broodje liepen we El Pueblo in, de geboorteplek van Los Angeles. Vervolgens via het hoofdgebouw van de LAPD en de Walt Disney Concert Hall naar LA Live gelopen, het sport en entertainment centrum van LA, met het Staples Center waar onder andere de Lakers en de Clippers spelen. Verder het ESPN center, Nokia Plaza en veel restaurantjes. We waren sneller door onze planning heen dan verwacht, dus namen we de metro naar de Universal Studio Citywalk, ook een entertainment gebied naast de ingang van het park zelf. Hoewel de zon aardig scheen vandaag, was er die harde koude wind die het onaangenaam maakte. Door de wind, vermoeidheid en de tegenvallende Citywalk, waren we er snel klaar. Wel hebben we er een hotdog gegeten. Voordat we weer bij ons hotel waren, was het nog een stuk rijden met de metro en daarna nog een aardig eindje lopen. OV is ruk in LA. Onderweg kochten we noedels en brood zodat we later niet meer de deur uit hoefden. Beetje tv kijken en verhaaltjes typen, we lopen wat achter namelijk. Morgen de laatste dag in LA end e laatste dag van onze ongelofelijke reis…
17 april
Eigenlijk wilden we nog een nachtje in dit hotel blijven, maar gisteravond vertelde de receptionist dat het hotel vol zat. Hij wist zelf ook niet zo goed hoe dat kwam, haha! Helaas voor ons moesten we dus verhuizen. We hadden een motel vlakbij het LA International Airport (LAX) geboekt. De tassen waren zwaar en het was nog een aardige trip met het OV. Pas rond 13.30 uur stonden we in onze nieuwe motel kamer. Letterlijk nieuw, want hij was echt net gerenoveerd. Lekker groot, schoon en inclusief ontbijt.
Ondanks de hele harde wind, wilden we vandaag perse naar het strand en wel naar Venice Beach, oftewel Muscle Beach. Dit schijnt de beste plek te zijn om mensen te kijken, patserige bodybuilders uit te lachen en verder rollerskaters, fietsers en allerlei winkeltjes te bekijken. Vanaf ons motel was het een aardig eind tuffen met de bus, zeker een uur. Helaas letten we niet goed op en reden we veel te ver door. Er zat niks anders op dan de bus weer de andere kant op te pakken. Nu stapten we wel goed uit, maar met nog een andere bus richting het strand waren we weer 20 minuten verder :(
Eenmaal aan het strand waaide het zo hard, we werden gewoon gezandstraald. Dahag mooi bruin velletje! Het was koud en van de gezellige drukte was weinig te merken. Er liepen veel toeristen, straatartiesten en Green Doctors. Deze green doctors verkopen legaal medicinale wiet, jaja. Verder veel fietsers, weirdo’s en een verdwaalde gepensioneerde bodybuilder in strakke rode speedo. De winkeltjes waren wel open, maar het was er niet lekker kijken met die wind. We hadden het wel gezien hier en gingen op zoek naar een bushalte. Bij de Starbucks hebben we ons eerst een beetje opgewarmd met een warme koffie, al zittend in de zon achter het glas.
2 uur later stapten we bij ons hotel uit. Het was onze laatste avond en we wilden vandaag toch echt een hamburger van Wendy’s proberen. Een kleine kilometer verderop zat er een en daar zijn we in een stevig tempo naartoe gelopen. We namen het mee naar het hotel, want daar was het warm en gezellig. De Baconator had 2 stukken vlees, bacon en kaas, dat was het. Geen sla, ui, augurk, saus… en niet te hachelen! Melin at maar de helft. WJ had ook nog een chocolade milkshake die hij met moeite opkreeg. We hebben tv gekeken en verhaaltjes getypt. Morgen onze laatste dag in Amerika en onze laatste vliegreis… naar huis.