31 oktober
We hebben lekker in het zonnetje ontbeten en Melin kon zowaar de korte broek weer eens aan. Vandaag ging de route richting Rosedale, de plaats waar Roy & family hebben gewoond, via het Kosciuszko National Park. In dit park ligt de hoogste berg van Australie, Mt Kosciuszko. Is ook meteen de enige berg waar je helemaal fietsend op kunt, omdat hij zo langzaam oploopt. Om door dat park te mogen rijden, moet je wel eerst 16 dollar betalen en dan krijg je een sticker met datum op je voorruit. We hadden geen cash meer, maar gelukkig konden we met creditcard betalen. Het gebied is echt supermooi met op de achtergrond de Snowy Mountains met de besneeuwde toppen. In Jindabyne zijn we bij een groot meer gestopt om even de benen te strekken. En in Thredbo Village, een echt wintersportdorp copleet met chalets, om de omgeving te bekijken en een boterhammetje te eten. Nu was er echt niks te doen, maar tijdens de winter is het er volgens ons een soort Maierhofn of Gerloss.
We wilden net iets buiten het park overnachten en hadden via ons boek een paar plekken op het oog. Bij de eerste, Tom Groggin, waren we een beetje te vroeg, dus daar werden alleen de beentjes even gestrekt. Maar vlak naast de parkeerplek zaten een paar kangoeroes en diebleven gewoon staan kijken!. Even verderop in een grasveld lag de rest van de familie, hoe gaaf! De volgende 2 plekken lagen erg afgelegen en er stond verder niemand, niet handig dus. Op de 3e plek, een hele mooie langs een riviertje, hebben we alleen even gekookt. Hier zijn we niet langer gebleven omdat er ook weer niemand anders was. Het was pas 17 uur maar we hadden best trek. De 4e plek was nog een eindje rijden, maar gelukkig stonden daar een aantal caravans. Daar de auto geparkeerd, koffie gezet en in het stiikdonker nog een 2e bakkie koffie gedronken. Best eng vond Melin… allerlei geluiden en schaduwen, geritsel, snel de auto in dus.
1 november
Vanochtend waren we alweer vroeg onderweg. Om 7.30 uur reden we over de slingerwegen door de bergen. Het was echt baggerweer. De lucht was grijs en het regende. Na 2 uurtjes rijden hadden we trek en maakten we een ontbijtje op de achterklep van de auto. De weg door de bergen was lang en met heeel veel bochten. Na 65km slingeren kwamen we dan eindelijk in Omeo. Daar hebben we getankt en een cappuccino gedronken. Aan het begin van de middag werd het weer beter, maar de wind trok flink aan. WJ moest het stuur goed vasthouden. We wilden ergens voor Rosedale overnachten, zodat we de volgende dag eventueel in Rosedale konden doorbrengen. Maar de ene camping lag te ver off-route, de andere lag helemaal bij Lake Wellington waar het water superhoog stond en de wind errug hard waaide. De volgende lag in Sale en was een betaalde camping. Er lagen gelukkig nog een gratis campsite even voor Rosedale, dus we besloten nog even door te rijden. Onderweg hebben we even boodschappen gedaan in een winkel waar ze van alles 1 hebben, heel apart.
De wind was erg irritant en we hadden geen andere beschutting dan de auto. Onze dronken buurman bood ons een zeiltje aan tegen de wind en bood meteen zijn camper te koop aan voor 3000 dollar. Op zich een leuk aanbod, ware het niet dat hij 2 minuten daarvoor kwam vragen of we hem met startkabels even konden aanslingeren, haha! We hebben buiten even een biertje gedronken en in de auto wat verhaaltjes getypt. Daarna ging WJ pannenkoeken bakken. Helaas wilde de campingset-koekepan niet meewerken en werd het niet wat. Gelukkig hadden we een noodrantsoen in de auto, waardoor we heerlijk hebben genoten van instant noodles met spek en champignons…. deze komt niet in ons camping-kookboek. Snl de boel een beetje afgespoeld, tanden gepoetst en om 20 uur lagen we al in de auto. Brrrr, koud! Hopelijk dat er vanavond geen tak op de auto valt….
2 november
De wind was iets gaan liggen, maar om nu te zeggen dat het warm was, nee. Al vroeg in de ochtend reden we Rosedale binnen en er ook vrijwel meteen weer uit ;-) Daar tussenin moest Dawsonstreet 32 liggen. Dan maar even keren. We hebben de auto geparkeerd en een wandelingetje door Rosedale gemaakt. Bij de bakker hebben we een kopje koffie en een gebakje genomen en bij het postkantoor een kaartje van Rosedale voor Roy & Marieke op de post gedaan. Ook hebben we nog een filmpje gemaakt voor Roy, maar dat is een verrassing. Terug de auto i…. Ok, nu dus geen verrassing meer :-( Terug de auto in gigen we richting Melbourne. Volgens het boek zaten de meeste campings ten zuiden van de stad op het Mornington Peninsular. Het waren wel allemaal betaalde campings, maar daar hadden we zo dicht bij een grote stad wel rekening mee gehouden. Het lag allemaal behoorlijk ver van Melbourne.
We reden via de snelweg richting Dromana. Vanaf daar reden we de kustroute af langs de kustcampings in 4 verschillende plaatsen. Helemaal aan het eind vonden we de eerste in Rosebud toch het beste vanwege de ligging t.o.v. het strand, de weg en het stadje. Omkeren dus en melden bij de receptie. Bleek dat de campings van de gemeente zijn en bij elkaar horen, we konden daar nog kiezen welke van de 4 we wilden staan. 30 dollar afgetikt voor een powered site. Het was er erg rustig en we hadden een mooi plekje. Nadat we de auto hadden geparkeerd zijn we meteen bij het strand gaan kijken. De zon scheen en de lucht was blauw. Lekker een uurtje gewandeld, boodschappen gedaan en gaan koken. We hadden in Dromana een tentstok voor de tarp gehaald en een nieuwe koekenpan, dus vandaag poging 2 voor de pannenkoeken. Het ging, maar wel erg langzaam. Ondertussen werd het steeds kouder en donkerder. Eindelijk was de mix op en konden we lekker de auto in. We hebben nog even getypt, maar waren moe en hadden het koud. Snel in de slaapzak verstopt dus.