19 augustus
We dachten het weer goed geregeld  te hebben vandaag met onze reis: 10 uur de bus, dus om 16 uur in Georgetown en tijd genoeg om een hostel te zoeken. Het liep allemaal wat anders…. vooral ook vanwege het einde van de ramadan, dat betekent feest en niet werken. We zaten nog voor 8 uur in de boot, dat was mooi. Maar hij ging nog langs andere strandjes en een half uur later zat de boot stampvol. Onderweg moest hij ook nog eens 2 keer bijtanken. Rond 9.15 uur waren we bij het bureautje waar de bus ons zou oppikken. Een halfuur later hoorde we dat de bus 2 uur vertaging had en dus rond 12 uur zou vertrekken. Dat was balen.

Om iets voor 12 zei de busmeneer tegen ons en een frans stel dat we mee moesten lopen naar het busstation. Daar kregen we te horen dat de bus er pas om 13 uur zou zijn en dat ze maar voor 3 mensen plek hadden… volgens de vrouw had het travelburo doorgegeven dat er 3 ipv 4 mensen meegingen. We zeiden dat ze het maar moesten regelen, desnoods met een extra bus. Na een paar telefoontjes met de chauffeur, zei de vrouw dat er nog plaats was voorin de bus tussen de chauffeur en de passagiersstoel. Nou, eerst zien en dan geloven. WJ had het vermoeden dat we bij een andere organsatie werden gedropt, omdat het buro waar we hadden geboekt geen zin had om voor 4 personen naar Georgetown te rijden. Om 14 uur kwam eindelijk het minibusje voorrijden en al gauw bleek de plek voorin niet geschikt om 7 uur lang zonder rugleuning te zitten. We waren het er niet mee eens, maar wisten ook dat we weinig keus hadden al we vandaag die kant op wilden. We besloten om de beurt op die plek te zitten. Eerst de fransozen voorin.

We waren 2 uur onderweg toen we een kloink! hoorden en de achterklep openvloog. Er viel 1 bakpack naar buiten, met een gangetje van zo’n 80-100 km/uur. Gelukkig geen schade.Bij die stop hebben we meteen gewisseld. Rond 18 uur een plaspauze en de laatste wissel. WJ had mazzel: hij hoefde niet op die plek. Zou qua beenruimte ook niet passen trouwens. Om 19.30 uur stonden we eindelijk in de backpackerstraat van Georgetown, voor het Banana Guesthouse waar het busje trouwens ook bij hoorde. Vanmiddag had WJ al gevraagd of ze nog kamers hadden voor vanavond, ja hoor, genoeg plek. Maarbij navraag aan de receptie, bleek alles vol vanwege het einde van de ramadan… De 2 andere Banana Guesthouses ook :-( We hadden er onderweg nog een paar gezien en WJ ging meteen op ronde, Melin bleef bij de tassen. WJ had 1 kamertje kunnen vinden zonder raam, erg stoffig en gedeelde badkamer. We hadden geen andere keuze en geen in om de hele stad rond te sjouwen, dus zijn we daar naartoe gelopen en ingecheckt. Buiten een rondje gelopen en bij een straattentje en hamburger gegeten. Ondertussen zagen we onze mede busgenoten nog steeds druk op zoek naar een slaapplek… Melin was kapot (en chagrijnig) en wilde slapen, WJ ging beneden nog internetten. ’s Nachts bleek al snel waarom het bed deels verrot was en het plafond afgebladderd: het regende binnen bijna net zo hard als buiten! Melin kreeg steeds druppels in haar gezicht en ging andersom liggen, met het hoofd bij het voeteneind, dit onder het nodige gezucht en gevloek. Daarna heeft ze redelijk verder kunnen slapen. Dit alles is aan WJ voorbij gegaan… Wat een dag!

20 augustus
Vanochtend stonden we al om 8.15 uur bij het Banana Hostel om te vragen of ze voor vandaag een kamer hadden. Nee, er had nog niemand uitgecheckt, dus we moesten tot 10-11 uur wachten. we zijn toen nog maar een paar hostels afgelopen en 1 daarvan had een kamer vrij. We konden er om 11.30 uur in, dus we lieten onze naam bij het hostel achter. Een kop koffie en een broodje bakpao gehaald en deze bij de receptie van het Banana hostel genuttigd. We besloten toen maar op zoek te gaan een drogist. Melin had tampons nodig en tot haar frustratie (en die van WJ) konden we die gisteren niet vinden. We liepen richting een groot winkelcentrum. Onderweg op een marktje een paar apppels gekocht. Het winkelcentrum ging om 10 uur pas open, dus nog ruim een halfuur op een stoepje zitten wachten. Terug bij het Banana hostel bleek dat ze kamers vrij hadden. Heel goedkoop, met gedeelde badkamer, zag er wel ok uit. Dus onze tassen opgehaald en naar het Bananahostel verhuisd.

Daarna zijn we eerst maar even lekker gaan eten bij een straattentje om de hoek en hebben de hele middag door Geoorgetown gesjouwd. M.b.v. een kaartje met de bezienswaardigheden erop, zijn we langs de belangrijkste gebouwen, kerken en musea naar de haven gelopen, een ijsje gegeten en naar Fort Cornwallis gelopen. Er lag daar een supergroot cruiseschip, we konden er zo heen lopen. Geen poortjes of beveiliging. Pas als je aan boord wilde kijken had je een kaartje nodig. Via Little India liepen we terug naar het hostel. Even wat gedronken en gekletst en toen heeft Melin nog een dutje gedaan, de 2e al ;-) Voordat we op pad gingen na het inchecken had ze ook al een powernap gedaan. Vanavond wilden we naar Upper Penang Road,het uitgaansgebied hier. Voordat we gingen eten wilden we eerst even borrelen. In Azie krijg je namelijk vrij snel na het bestellen je eten, dus tijd om te aperitieven heb je niet. Ook eten we bijna nooit tegelijk. Helaas was bij de bar waar we gingen zitten het bier erg duur, terwijl het hier in vergelijking met de rest van Maleisie juist erg goedkoop is. Na 1 drankje zijn we naar de Red Garden gelopen, een foodcourt (of hawkercenter). Rondom allemaal restaurantjes met in het midden een groot terras, muziekje erbij, National Geographic op groot scherm, gezellig hoor, lekker eten ;-) Na het eten zijn we met een omweggetje teruggelopen, gedoucht, gelezen en gaan slapen.

21 augustus
Het vroege opstaan gisteren was ons goed bevallen. In Maleisie lopen de temperaturen in de middag flink op, zelfs als het bewolkt is of regent is het nog broeierig en klam. Dus voor twaalven wilden we nog een keer, maar dan wat rustiger, door Little India lopen en ’s middags konden we dan even afkoelen in het winkelcentrum, de grote airco ;-) We hadden in een ‘Georgetown Culinair gids’ gelezen over een tent waar ze goede roti canai (platbrood met curry) zouden hebben. Dat klopte precies,was erg lekker! In little India was nog niet veel te beleven, dus besloten we maar meteen naar het winkelcentrum te lopen. Veel kijken, weinig kopen, lekker afkoelen ;-) Lekker rondgeneusd in een grote Carrefour. In die malls verkopen ze ook altijd de apartste en grappigste etenswaren: sojadrankjes met jelly en bruine bonen, wafels met champignons of chili, versierde cupcakes en taartjes en aparte vormen ijslollies. Aan het eind van de middag liepen we dezelfde weg terug. Er zat een fietsenwinkel waar WJ graag even wilde kijken. Deze was vanochtend gesloten, maar toen we er weer langs liepen nogsteeds. Jammer dan.

Tegenover het hostel hebben we bij de 7-eleven wat pinda’s en een paar biertjes gekocht en hiervan even lekker genoten op het terras bij de receptie. Rond 18 uur zijn we weer naar Little India gelopen, waar we wat winkeltjes hebben afgestruind en een paar lekkere samosa’s hebben gegeten (niet zo lekker als die van Marieke trouwens). Meteen een paar voor morgen in de bus gekocht ;-) Hoewel we laat gingen eten had Melin nog niet veel honger, ze zat nog vol van de samosa’s. Dus WJ heeft bij de foodcourt wat lekkers voor zichzelf besteld en Melin heeft alleen maar gekeken en een biertje meegedronken.

22 augustus
We hadden de hele ochtend nog, voordat we om 12 uur de bus in moesten richting Krabi, Thailand. Nadat we onze tassen hadden ingepakt, gingen we weer naar de roti-tent. Onderweg nog een paar appels, perzikken en een brood voor in de bus gekocht. Daarna hebben we nog een tijdje bij het water gezeten. Om 11 uur waren we terug , waarna we hebben uitgecheckt en in de lobby op de bus gewacht. Deze minibus was ook te laat, 15 minuten. Is hier normaal weten we ondertussen. De rit zou 9 uur duren, inclusief pauzes, douane, paspoort/visumcontrole en een keer overstappen. De controle bij de grens ging snel en soepel en niet veel later werden wij als enige bij een traveloffice gedropt om vanaf daar de vogende minibus naar Krabi te nemen. Het was 16 uur en de bus zou rond 17 uur komen. Niet dus, we waren het uur tijdverschil vergeten, het was pas 15 uur :-( Gelukkig was dit minibusje te vroeg, dus rond 16.45 uur zaten we in de bus richting Krabi. We hadden wat meer betaald om ons meteen bij ons hotel in Ao Nang te droppen, toch nog 30 kilometer verderop. Op een gegeven moment zei de chauffeur dat we eruit moesten en bij een andere vent in de pick-up truck moesten stappen. Oke…..doen we. 10 minuten later stonden we voor het J-Hotel. Toen we de kamer zagen werden we nog blijer: heel groot, mooie badkamer, zachte bedden, schoon, helemaal goed. Alleen uitzicht op een bouwplaats, ach ja, je kan niet alles hebben he?

We gingen meteen de deur uit op zoek naar een restaurantje waar we even konden bijkomen en een hapje eten. Rond 21.30 uur zaten we aan een lekkere curry met knoflookrijst en pad thai, daarnaast een lekker koud biertje. Onze eerste indruk van de buurt was dat we midden in het uitgaansgebied zitten met winkeltjes, kraampjes, restaurantjes en barretjes. Erg toeristisch, maar toch ook erg gezellig. Gelukkig is het laagseizoen en dus vrij rustig. Zou het morgen mooi weer zijn?