Blog - Pagina 2 van 13 - https://weejee.nl

19 maart (alweer ja)
We hebben allebei toch de oogjes een beetje dicht kunnen doen. Om 9 uur nieuwe tijd kregen we ons ontbijtje en 25 uur later stonden we met de voetjes in America! Jeuh, echt gaaf! Helaas ging de paspoortcontrole niet zo snel door alle extra maatregelen hier en duurde het een uur vooordat we onze bagage konden oppikken. Bij een infobalie hebben we gevraagd hoe we bij het Encore Express Hotel aan Bush Street moesten komen. Dat was een halfuurtje met de trein en vanaf daar kon je lopen. Normaal gesproken was deze wandeling bergopwaarts vast goed te doen, maar met 20+ kilo aan bagage en 12uur vliegen in de benen was het toch behoorlijk zwaar. Het vooruitzicht op een eigen kamertje met een lekker bed werkte voor ons als een soort EPO. Het was best bewolkt en het regende een beetje. Read more »

17 maart
De hele nacht regen, regen regen, bah. En vanochtend vieze motregen, bleh! We stonden toch op tijd op zodat we vandaag de westkust konden afrijden naar onze laatste DOC camping vlakbij het vliegveld van Auckland. Op die route lag het Waipoura bos. Een bos met de op-een-na-hoogste bomen ter wereld, de Kauri. Dat was een heel mooi gebied met mooi bos. De weg liep er al slingerend tussendoor. Er was een stop bij de dikste boom uit het bos met een omtrek van… 14 meter! Dboom was 63 meter hoog, echt reusachtig. Machtig om te zien zulke bomen. Daarna wilden we naar de three sisters, we dachten dat dat 3 van die bomen naast elkaar zouden zijn. We moesten een landweg in met zand en stenen, tussen een kudde koeien door en toen kwamen we bij weer een stuk bos. De wandeling was 40 minuten, volgens het infobord. Eerst schoenen afspoelen en erin, op zoek naar de zussen. Waarschijnlijk hebben we het verkeerd begrepen of niet goed gezocht, maar we vonden geen 3 zussen. Read more »

15 maart
Vanaf deze camping liep er een wandeling naar de Wentworth Falls. Een route van 1 uur en een kwartier heen. Het was prima weer en we hadden we zin in een ochtendwandelingetje. De route was voor een groot deel omhoog klimmen en we raakten aardig aan het zweten. Maar na 40 minuten waren we al bij de waterval, flink doorgestapt dus. De terugweg ging nog sneller, dat was bergaf. Minder inspannend dan we gedacht en gehoopt hadden. Vandaag zouden we via de Pacific Coast Tourist Route het hele Coromandel Peninsula rondrijden, vrijwel helemaal langs de kust.

13 maart
Voordat we naar Rotorua reden, zijn we bij de Huka Falls gaan kijken. Dit schijnt de bekendste waterval van NZ te zijn. Het is een mooie brede waterval en je kan de kracht van het water hier goed zien. elke minuut komt er een lading water naar beneden waarmee je een olympisch wembad kunt vullen! De waterval wordt gevoed door de Waikato Rivier. Deze is 426km lang en stroomt vanuit Lake Taupo naar de zee. Vanaf hier kan je een toeristische route naar Rotorua rijden langs allerlei vulkanische parken, hete modderpoelen en Maori-dorpen. We reden eerst nog even richting Taupo zodat Melin Lake Taupo nog op de film kon zetten.

11 maart
Eergisteren en gisteren hebben we zitten prakiseren over hoe onze route op het noordereiland zou worden. Na het een en ander te hebben gelezen over dingen die we sowieso wilden zien, besloten we via de westkust omhooog te gaan richting Wanganui. Net iets voorbij Levin zijn we gestopt voor een boterham. Omdat we nog steeds een beetje over de radiator en de motor inzaten, opende WJ de motorkap voor de controle die we een keer in de zoveel tijd doen. Nou, daar kwam weer een rookpluim uit. Hij keek onder de auto en daar zat alles onder de olie. Die hadden we net vanochtend en 2 dagen geleden bijgevuld. WJ belde het verhuurbedrijf en die vertelde dat we naar de dichtsbijzijnde garage moesten rijden. WJ was al bang voor een lekke koppakking, dan zouden we ver van huis zijn…
Read more »

9 maart
Voordat we naar Picton reden, moesten we eerst ergens olie halen voor de auto! Die was zo goed als leeg. Dit keer zijn we via Blenheim naar Picton gereden en niet over de Queen Charlotte Drive. Om iets over 11 uur checkten we in bij de boot. Het was toen een dik uuur wachten in nette rijen van auto’s voordat we de veerboot op konden rijden. Het was een groot, in NL gebouwd schip met onderin 2 dekken voor auto’s en daarboven diverse dekken met uitzicht, cafe’s, restaurantjes, bioscopen, etc. De trip verliep prima, al was er onderweg wel een rampenoefening voor het personeel en blijkbaar had niet iedereen dat meegekregen.
Read more »

6 maart
Vandaag zouden we in een stuk doorrijden naar Nelson. Dan hadden we morgen en overmorgen voor het Abel Tasman National Park en konden we zaterdag terugrijden voor de boot van 13.10 uur naar Wellington. We waren binnen no-time in Picton, waar we toch even zijn uitgestapt om te checken waar we zaterdag op de boot moeten stappen. Het dorpje zelf was niet veel bijzonders, dus we zijn niet veel later verder gereden. Er zijn 2 routes naaer Nelson, wij besloten de pittoreske Queen Charlotte Drive te nemen langs de kust naar Havelock. Dit scheen weer een bijzonder mooie route te zijn, haarspeldbochten-galore dus ;-) En hoewel de weg vlak langs het water en de bergen ging merkte je daar weinig van, viel ons een beetje tegen dus.

4 maart
Het was koud en klam vanochtend. Het was niet zo heel ver naar Westport, dus we namen nog een klein omweggetje om aan de kust een groep zeeleeuwen te zien. Omdat er op de camping ontzettend veel zandvliegen waren, besloten we om daar niet te ontbijten. Bij Tauranga Bay hebben we ons eerste boterhammetje gegeten en zijn toen via een smal pad over de rotsen omhoog gelopen. Daar zagen we inderdaad her en der zeeleeuwen liggen. De meesten waren jonkies, mama was uit vissen. Zo krijgt ze meer kracht en meer melk voor de puppies.. of euh guppies? Het was leuk om er even naar te kijken. In Westport zelf was niet veel te beleven. Vanaf daar zijn we landinwaarts gereden, we wilden namelijk via de beroemde Hanmer Springs naar Kaikoura rijden.

1 maart
Douchen, ontbijten en off we go! Vandaag gingen we rustig verder naar het noorden richting Haast. Maar eerst naar Arrowtown, dat scheen een biijzonder moooi stadje te zijn. Is ontstaan tijdens de goudkoorts 150 jaar geleden en heeft nog steeds de uitstraling en charme van die tijd. Charme had het zeker, maar het was ook erg toeristisch. Bij een cafeetje zagen we dat ze ‘awardwinning’ cheeserolls hadden en dat wekte onze nieuwsgierigheid. Die gingen we proberen. 10 minuten later waren we een illusie armer: 4,5 dollar voor en opgerolde opgerolde boterham met kaas en ui. De auto weer in voor de prachtige route naar Wanaka. Wel een beetje slingerend met al die haarspeldbochten, maar dat waren we ondertussen wel gewend.

27 februari
Brr, wat was het vannacht koud! Bij de schuifdeur zit een grote kier, dus daar moeten we toch maar iets voor gaan leggen. We hadden best moeite om uit ons warme bedje te komen, maar eenmaal buiten aan de warme koffie en chocolademelk en de zon die langzaam achter de bergen tevoorschijn kwam… heerlijk! Op ons dooie akkertje hebben we ontbeten en de boel weer ingeruimd, voor we weer terugreden naar Te Anau. Daar waren we rond 12 uur. We zijn gestoptom verhaaltjes te schrijven, salade met brood te eten en nog een rondje langs de souvenirwinkeltjes te lopen, altijd leuk. Hierna gingen we op weg naar Queenstown, een grotere stad aan het Wakatipu Lake. De weg ernaartoe was weer bijzonder mooi. De zon scheen volop en maakte de omgeving nog mooier. Aan het eind van de middag parkeerden we de auto in het centrum van Queenstown. We hadden zin in een biertje, dat hadden we al een paar dagen moeten missen. Maar het was verstandiger eerst een camping op te zoeken en dan lopend terug de stad in.
Read more »

And we’re going to San Francisco

Auckland

Coromandel en Bay of Islands

Hier zit een luchtje aan…

Mount Doom in Tongariro NP

Van zuid naar noord

Laatste dagen op het zuidereiland

Van west naar oost

Gletsjers en Duitse pizza’s

Queenstown

Recente berichten

Continenten

Recente berichten

Continenten

Tags