21 juli
Om 18.40 uur zou ons vliegtuig naar Borneo vertrekken. 2 uur van tevoren inchecken, dus rond 15.30 uur wilden we op het vliegveld zijn. Het ontbijt in dit hostel was echt ruk: ranzige boter, jam over datum en de instant-koffie ronduit smerig. Nadat we onze spullen weer hadden ingepakt, checkten we uit en besloten we nog even terug te gaan naar het Vivo-center. Daar hebben ze een grote supermarkt waar we eten gingen halen voor ontbijt/lunch. Op ons OV-pasje hadden we waarschijnlijk net genoeg geld om daar nog heen te gaan, terug naar het hostel en vanaf daar naar het vliegveld.
Om 12 uur zaten we aan het water aan een fruityoghurtje, broodje (nederlandse) kaas en een appel. Wat kan dat soms toch lekker zijn! Daarna moesten we nog even op riemen-jacht voor ons allebei, want 3 maanden reizen scheelde ook bijna 3 maten en al onze broeken zakten af. Melin slaagde meteen bij de eerste winkel. Een riem en een leuk broekje in de sale. WJ had de vorige keer een leuke lange broek gezien en wilde die toch wel graag kopen, dan kon hij zijn spijkerbroek, die je toch niet aan hebt hier, ombouwen tot korte broek. Een riem heeft hij niet kunnen vinden. Om 14 uur hadden we er genoeg van en was het tijd om de backpacks op te halen. Alles ging prima volgens plan en oom 15.30 uur waren we op het vliegveld. WJ probeerde nog om de OV-kaarten weer in te leveren, dit resulteerde in 7 Singapore dollar extra eet-geld. Niet verkeerd.
Inchecken, eten, beetje rondlopen en boarden. Vlucht ging prima, om 20.30 uur waren we in Kota Kinabalu. Daar hebben we een taxi genomen en 15 minuten later stonden voor de Asia adventure Lodge. De vrouw achter de receptie werd verschrikt wakker en keek ons verrast aan. Er klopte iets niet, dat voelden we… We hadden voor 3 nachten een kamer gereserveerd via Agoda, maar de vrouw kon geen reservering vinden en had geen kamer beschikbaar. Nee toch…. Ze kon in het naastgelegen hostel een kamer voor 1 nacht regelen, maar die was 20 ringgit duurder, of we dat zelf even bij wilden betalen. Wat denk je zelf… Na wat gebel kreeg WJ de dochter aan de telefoon, die verontschuldigde zich en zei dat zij de extra kosten van de kamer voor haar rekening zou nemen end at ze vooor ons een kamer met raam zou klaarmaken. Eh, die hadden we toch ook geboekt? Morgenochtend konden we dan bij hun inchecken en ontbijten. We hadden een 4 persoonskamer met douche en toilet, zonder raam. Tassen gedropt en op zoek naar en koud biertje. Er zat een leuk overdekt pleintje om de hoek, met een een grote bar en live-muziek. Daar hebben we even relaxt gezeten. Tegen twaalven lagen we in bed.
22 juli
De vrouw van de receptie had gisteren gezegd dat we konden ontbijten wanneer we wilden. Dus we hadden lekker uitgeslapen, spullen gepakt en terug naar de Asia Adventure Lodge gelopen. Daar kregen we meteen de sleutel en we vroegen waar we konden ontbijten. Breakfast is already finished. Wij vertelden dat de vrouw van gisteren zei dat we konden ontbijten wanneer we wilden. 5 minuten later konden we ineens toch ontbijten.
Weer een 4-persoonsskamer, met raam, maar met gedeelde douche en toilet. Zag er wel ok uit. We hadden uitzicht op de zondagsmarkt, waar een CD-kraampje steeds 10 seconden van een nummer liet horen en dan verder zapte. Eerst maar ontbijten. Zelf brood roosteren, maar beleg hadden ze niet, dat moesten we zelf maar kopen. De koffie was beter, al was het weer alles in 1 (koffie, melk & suiker). We hadden zelf nog appels en mueslirepen. Daarna nog even op bed neergeploft. WJ wilde eigenlijk wel even over de markt lopen, misschien kon hij al meteen een vlag van Maleisie scoren. Maar toen we uit het raam keken, zagen we dat ze net bezig waren met afbreken. Toen eerst maar richting het water gelopen en over de boulevard gewandeld. Ergens even een broodje worst (WJ) en een perziktaart (Melin) gegeten en toen weer richting het water op zoek naar strand. De hele kust daar afgelopen, maar geen strand. Waarschijnlijk was dat op de plek waar ze nu een groot winkelcentrum met boulevard aan het bouwen zijn.. Een stukje verder op een terrasje wat gaan drinken.
Kota Kinabalu is best een grote stad, maar door de bergen is maar een klein gedeelte echt bewoonbaar. We zitten nu in het centrum van KK, waar dus ook de meeste toeristen zijn te vinden. Die komen hier vooral heen voor het beklimmen van Mount Kinabalu, de op een na hoogste berg van ZO-Azie. Verder zijn er in het noord-oostelijke deel van Borneo, Sabah, een aantal natuur- en researchparken met o.a. Orang-Utans. Borneo is ook de plek om te snorkelen en heeft het het beste eiland om te duiken. Dit vanwege scheepswrakken (WOII), koraalriffen en de vele tropische vissen.
Ondertussen hadden we van Jorn en Mireille gehoord dat ze morgen vanuit Kudat terug zouden komen naar KK. Na ons drankje zijn we even de supermarkt ingelopen voor wat boodschappen voor het ontbijt, pindakaas dus ;-) Vanavond zou waarschijnlijk in de koreg dichtbij het hostel de GP van Duitsland uitgezonden worden, dus rond 19 uur zaten we daar en bestelden we wat te eten. Beetje veel maar heerlijk gegeten! De lekkerste chickenwings ever! Maar om 20 uur helaas geen F1, alleen golf, wat ze al 2 dagen uitzenden (wel de masters). Er werd nog wel eve gezpt voor ons, maar het was niet te vinden. Jammer dan. We gingen dan maar naar bed.
23 juli
We wisten niet precies hoe laat Jorn en Mireille in KK zouden zijn, dus we deden die ochtend ook weer lekker rustig aan. We wilden weer wat verhaaltjes typen en bekijken wat we, binnen ons budget, in Borneo zouden gaan doen. Om 11 uur kregen we een berichtje dat ze een uur later met de bus in KK zouden zijn. Wij sms-ten terug dat ze maar moesten laten weten hoe laat het hun uitkwam. We gingen rond 12.30 uur maar even wat eten, de buiken rommmelden. Jorn stuurde een bericht dat ze onderweg waren naar de central Market en dat we lekaar daar wel konden treffen. Prima! Even later kwamen we ellkaar daar tegen alsof het op de markt in Apeldoorn was ;-)
Op een plasitc stoeltje en met een verse kokosnoot hebben we elkaar het een en ander verteld over onze reizen. Na de kokosnootsapjes zijn we richting het aanlegpunt van de ferry gelopen. Jorn & Mireille wilden morgen gaan snorkelen bij een nabijgelegen eilandje. Wij hadden het daar ook al over gehad, dus zo kwam het dat we voor 4 personen een ticket kochten voor de dag erna en een snorkel en duikbril huurden. Om 9 uur ’s ochtends zouden we vertrekken. Later zijn we overgestapt op bier in de kroeg bij ons op de hoek. We kregen trek en liepen weer richting de markt, waar je een heleboel (BBQ)tentjes hebt waar je van alles en nog wat kunt krijgen. We gingen ergens zitten en wilden allemaal iets met seafood. Melin had zin om iets onbekends te bestellen en zo kwam het dat Jorn, Mireille en WJ aan de mie/nasi met 3 garnalen zaten en Melin aan een grote schaal met grote gamba’s, ananas, tomaat, groente, citroengras en rijst, voor bijna hetzelfde geld! Erg lekker… Na het eten hebben we nog even wat eten en drinken voor de volgende dag gehaald en zijn we naar onze hostels teruggegaan.
24 juli
Vandaag snorkelen op Mamutik Island, vlak voor de kust van west-Borneo. Wie had dat gedacht? Wij (nog) niet in elk geval. Om 8.30 uur haalden we Jorn & Mireille op bij hun hostel en om 9.15 uur zaten we met z’n 4-en op een motorbootje richting Mamutik. Dat is een van de 5 eilanden die samen een Marine-park vormen waar je kunt duiken, zwemmen en snorkelen. Het is ook redelijk toeristisch, dus helaas waren we een van de velen op dit kleine eilandje. Gelukkig konden we een rustig plekje vinden om onze spullen neer te leggen en ons handdoekje uit te spreiden. Het was toen nog niet zo druk, dus we gingen tegelijk het water in om visjes te kijken. In het begin zag je niet zoveel, maar hoe verder je van de kant afging, hoe meer koraal en verschillende vissen we zagen. Echt heel cool! We hebben zelfs een meerdere Nemo’s gespot! Verder hebben we daar een beetje gezonnebaad, gekletst een een rondje over het eiland gelopen. Ook lliep er een trail door het stukje jungle. Jorn & Mireille waagden als eerste de wandeling en een paar minuten later kwamen ze van de andere kant weer terug. Niets gezien, behalve jungle. Wij wilden ook wel even kijken en gingen daarna. Meteen bij de ingang naar het junglepad zag WJ al een dikke vette spin boven het pad hangen….”Weet je zeker dat je nog verder wilt,Melin?” Melin: ” Euh, tuurlijk, ik ben toch niet bang voor zo’n klein spinnetje!” Bibber-de-bibber ;-) Het pad was redelijk goed begaanbaar op onze slippers, totdat WJ opeens stopte, snel zijn fototoestel pakte en zei: “Melin, moet je nou eens kijken, recht voor ons midden op het pad… ” een megagrote varaan! Omdart we niet wisten of die beesten gevaarlijk zijn, hebben we ons snel omgedraaid en zijn we teruggelopen naar het strand. We lieten de foto aan J&M zien, maar die hadden volgens ons niet helemaal door hoe groot dat beest was. Daar kwam een paar uur later verandering in….
Jorn was even een stukje gaan lopen, toen Mireille opsprong van een geluid vanaf de kleine ‘vuilnisbelt’ (jaja, bounty-eiland) achter ons. Even later zagen we daar een paar van die beesten over het afval kruipen. Jorn kwam net terug van zijn wandeling en kon ijn ogen bijna niet geloven. “Ik kon op de foto niet zien dat die beesten ZO groot zijn!” zei hij. Het personeel van een nabijgelegen restaurant dumpte wat meer afval op de berg waardoor de beesten werden weggejaagd. Niet veel later hebben we onze spullen gepakt en rond 16.30 uur zaten we weer in een bootje terug. Dat is trouwens geen ontspannen vaart, het gaat er ruig aan toe. Al we nu alle 4 nog geen hernia hebben… Het was ondertussen een beetje gaan regenen, de rest van de dag was eigenlijk perfect weer. Zonnetje, beetje bewolking, niet te heet, perfect snorkelweer.
Terug aan wal gingen we ons eerst opfrissen om 1,5 uur later af te spreken voor een drankje en een maaltijd. Wij hebben nog even bekeken wanneer we verder gingen en waar naartoe. Anders zouden we vanavond nog een nachtje bijboeken voor morgen. Maar we hadden het wel gezien hier en wilden graag verder. We besloten naar Sandakan te gaan en van daaruit misschien een jungle-tocht te gaan maken of aapjes kijken (Orang-oetans). Snel gedoucht, toen de hostess aanklopte met de mededeling dat onze vrienden beneden stonden te wachten. Zij hadden intussen op aanraden van ons anti-muggenbandjes gekocht: op Sabah kan je geen anti-muggenspul met deet kopen = verboden. Stinken die dingen! We hebben een biertje gedronken in onze ‘stamkroeg’ en zijn daarna richting het water gelopen om op de markt wat lekkers van de BBQ te bestellen. Jorn had kipsate gehaald, maar die viel een beetje tegen. WJ heeft daarna een paar gamba-sateetjes gehaald. We zijn toen ergens gaan zitten en hebben mie, nasi en gado-gado besteld. Als voorafje de gamba’s. Die waren erg lekker. De rest was ook goed en even later liepen we volgegeten naar de boulevard. Doen we nog even een afsluitend sapje? Tuurlijk! We wilden ene goedkoop biertje halen in de supermarkt en deze aan het water opdrinken, maar de bleek net zo duur te zijn als in de kroeg tijdens happy-hour (van 11 tot 11 uur) ;-) Jorn heeft een rondje ingedaan, dat konden we niet weigeren natuurlijk ;-) Zij moesten vroeg op, want om 7.30 uur vertrok het vliegtuig naar Penang. Na het biertje hebben we afscheid genomen en zijn naar ons hostel teruggelopen. Daar hebben we nog even op internet een goedkoop hostel in Sandakan gezocht. Melin kon haar ogen niet openhouden, dus WJ heeft iets geboekt.