20 januari
Om 10 uur reden we toch redelijk fris en fruitig de camping af. In de middag kwamen we aan in Mackay. We hadden nog niet echt een idee waar we zouden slapen, dus reden we naar het infocenter. Daarna zij we naar de Bluewater lagoon gereden waar we weer lekker gratis konden zwemmen. Daar bepaalden we ook waar we heen zouden gaan voor weer een gratis overnachting. Eerst even boodschappen doen en iets voor 18 uur reden we naar het Eungella National Park. Dat ligt landinwaarts en is weer even een mooie afwisseling van al dat zand en zee en op een aantal plekken in het park kan je de platypus oftewel vogelbekdier spotten. De gratis plek zou nog zeker een dik uur rijden zijn.Toen we op de plek aankwamen begon het al te schemeren, dus we gingen snel aan de slag met het eten. Tijdens de koffie zat Melin er toch niet helemaal relaxt bij door alle geluiden uit de struiken en de rivier, dus niet lang daarna lagen we in de auto.
21 januari
Om 6 uur stonden we alweer naast de auto, want de beste tijden om de vogelbekdieren te spotten is zijn van 4-8 uur en van 15 tot 19 uur. We reden meteen naar de Finch Hatton Gorge, waar we ook wilden ontbijten. het was nog een flink stuk rijden waarvan het laatste deel onverhard was en her en der onder water stond. Daar aangekomen lazen we op de borden over de verschillende wandelroutes naar de Gorge, maar niks over de vogelbekdieren. Dat is vreemd, op onze kaart stond dat je ze hier kunt zien. Waarschijnlijk werd daarmee de camping bedoeld die we daar tegenkwamen en waar je tegen betaling kunt kijken. Dan toch maar naar de Broken River, de plek om ze te zien, dus we zouden waarschijnlijk niet de enigen zijn. Het lag een stuk verder, maar het was een mooie route. Er volgde een berghelling van 12 procent bergopwaarts waarna we in een dichte mist belandden.
Toen we bij Broken River aankwamen was het al 8.15 uur, dus officieel waren de beestjes al weg… Gelukkig was er nog maar 1 ander groepje, 2 dames en een paar kinderen. Op de speciale uitkijkpost stonden we in het water te turen, maar we zagen alleen schildpadden. Wij gingen dus eerst maar ontbijten om daarna langs de rivier te wandelen. we hadden daar meer geluk: onder de brug zagen we luchtbellletjes niet veel later gevolgd door de bijbehorende platypus, cool! De andere groep was niet in de buurt, dus we konden alles rustig fotograferen en filmen. Grappige beestjes, ze komen maar even naar adem happen, dus je moet goed opletten. Toen er een ander stel aankwam wezen we ze op de lokatie van de laatste ‘sighting’ en liepen door. De mist was al een stuk opgetrokken, dus we konden mooi en ver kijken vanaf het uitkijkpunt. Daarna gingen we dezelfde , lange weg weer terug naar Mackay.
In eerste instantie wilden we in Mackay een rondje door de stad wandelen, maar we waren nog geen 5 minuten onderweg toen we allebei toegaven eigenlijk geen zin meer te hebben om te wandelen. Het was warm en benauwd en we hadden een dipje van het vroege opstaan. We waren in een winkelcentrum waar het lekker koel was. WJ ging ijskoffie halen en Melin een gewone hete koffie. Lekker met de muffins van gisteren erbij hebben we een tijdje in de airco mensen zitten kijken, heerlijk ;-) Daarna gingen we weer rijden en probeerden we zover mogelijk te komen vandaag. Voorlopig hadden wij geen points of interest op de route en februari begon toch al aardig dichtbij te komen en dan moeten we weer in Sydney zijn. We zijn nog ergens gestopt voor een boterham en een stuk watermeloen voordat we rond 19.15 uur bij de restarea kwamen die we voor ogen hadden. Een mooie grote plek bij een rivier. Het was alweer bijna donker, maar we moesten eerst afwassen voor we konden koken. Na het eten rustig nog koffie gedronken. De achterklep stond weer open zodat de wind goed door de auto kon waaien. Truste.
22 januari
Na het ontbijt hebben we de verhaltjes bijgewerkt en daarna zijn we weer op pad gegaan. Het was een beetje bewolkt, benauwd en plakkerig. In Bundaberg wilden we wel even een kijkje nemen, dat was ongeveer 270km rijden hier vandaan. Uit Bundaberg komt de bekende drank met dezelfde naam en er zit een grote brouwerij/distilleerderij (?) waar je tours kunt doen. Maar eenmaal in Bundaberg waren we een beetje gaar van het rijden in de verstikkende warmte. We liepen een rondje door het centrum op zoek naar een supermarkt en om even de beentjes te strekken. We vonden alleen de dure supermarkt, dus dat was een beetje balen. Terug bij de auto hadden we de keus om hier 15km vandaan op een gratis plek te gaan staan of nog 1,5 uur door te rijden naar de volgende gratis plek. Qua tijd had het gekund, want het was pas 16.30 uur, maar een keer vroeg de auto parkeren en even relaxen kon ook geen kwaad. Wij reden dus naar het Sharon National Park, 15km verderop. De laatste paar keren waren we steeds laat en was het klooien in het donker met eten koken, niks an.
De plek was ok, er stonden ook nog meer busjes. Er liep een wandelroute van 2km heen en terug door een gorge (vallei waar water door stroomt), die we wel even wilden bewandelen. Het was geen spectaculaire tocht, maar aan het eind had je een leuk uitzicht op de rivier. Terug bij de auto kregen we ranja, helaas geen snoepzakjes. We hebbn even door de blaadjes geneusd die we een paar weken terug bij de bibliotheek hadden gekocht. De blaadjes waren een jaar oud en maar 50 cent, perfect dus ;-) We hadden alle ingredienten gehaald om pasta te maken, groentes, kaas, gehakt, saus, pasta hadden we nog dachten we. Niet dus. We kwamen erachter dat rijst met bolognese-saus en geraspte kaas ook erg lekker is! Koffie, kletsen en de buurvrouw uitlachen die de rondhupppende kikkers maar niks vond.
23 januari
Het begon vandaag bewolkt en regenachtig, maarhet was al snel weer warm en benauwd. Na het ontbijt reden we terug naar Bundagberg, om toh nog iets meer van de stad te zien. We volgden de route uit een folder, die je langs een uitkijk over de haven leidde, via het centrum naar een belangrijk historisch stukje strand en daarna nog een paar uitkijkpunten. De haven was mooi om te zien, maar de rest viel een beetje tegen. We hadden Leny en Stuart, familie van Kees en Anne-Marie gemaild dat we donderdag bij ze langs wilden komen, dus we hadden nog een dag om ergens een stop te maken. WJ had heteen en ander gelezen over Hervey Bay, de plaats om naar Fraser Island over te steken, dus waarschijnlijk zaten er veel backpackers.
In het begin van de middag gingen we maar weer eens langs het infocenter voor gratis plekken. Gratis was er niet, de goedkoopste was 22 dollar. We waren het autorijden in deze warmte alweer een beetje zat, dus een frisse duik in de zee zagen we wel zitten. WJ ging eerst koffie maken bij de auto terwijl Melin alvast een plekje zocht en een duik nam. Hier konden we wel weer het water in, geen dodelijke stingers, alleen blauwe kwallen die je het en der op het strand zag liggen. In het water zelf was geen kwal te bekennen. In de zon die af en toe achter de wolken vandaan kwam was het echt heet, dus zijn we verhuisd naar een stuk gras onder de bomen. Later zijn we de camping op gaan zoeken, een jeugdherberg met zwembad, restaurant en tourbureau. We wilden toch wel een plekje met stroom, want we wilden toch wel het een en ander opladen en in de keuken kon je niks laten liggen. Ook was een camping wel even fijn zodat we ons konden opfrissen voor we morgen onze familie zouden bezoeken ;-) Is anders ook zo wat als je daar aankomt: Hallo! kunnen we misschien even douchen/wassen/strijken/internetten/skypen/foto’s uploaden? ;-)
We namen een duik in het zwembad en raakten aan de praat met een jongen uit Zwolle. Hij was 6 weken in Australie maar had al grote verhalen over wat hij allemaal had gedaan en gezien of ging doen. Pas een uur later kwamen we gerimpeld uit het zwembad en wensten we elkaar een goede verdere reis. Van al dat geklets hadden we erge dorst gekregen en een kannetje bier was hier maar 10 dollar. We hebben het er bij 1 gelaten en zijn daarna lopend boodschappen gaan doen. Vanavond wel pasta ;-) met tonijn uit blik. Na het eten zag Melin tot haar schrik een beest aan komen lopen! Melin dacht eerst dat het een possum was, maar het bleek de mooie kat die we eerder al bij de keuken hadden gezien en geaaid. Het beviel hem prima bij ons en hij is de hele avond bij ons gebleven. We hadden de achterklep weer open met de klamboe ervoor. Toen Melin na het douchen de auto in ging en WJ daarn ging douchen, sprong de kat in de achterbak en probeerde door de klamboe heen de auto in te komen. Toen WJ ook in de auto lag, nam de kat genoegen met het plekje op de achterklep. We lieten hem met rust en tevreden spinnend bleef de kat daar liggen. ’s Nachts begon het hard te regenen en vluchtte hij naar een waarschijnlijk iets beter plekje.