9 oktober
Vandaag hadden onze laatste busrit door Azie voor de boeg! ‘slechts’ 7 uurtjes naar bangkok. Op het busstation kwamen we de Duitse moeder en zoon tegen van de olifantentraining. Zij gingen ook naar Bangkok en wij hoopten vurig dat ze niet bij ons in de bus zouden zitten. Zij hoopten het tegenovergestelde leek het… Gelukkig was dit niet het geval, de rit verliep verder prima. Muziekje op en een beetje genieten en toch stilletjes afscheid nemen van de laatste buservaring… hmm, de tijd is toch best snel gegaan.
Rond 17 uur kwamen we aan op het busstation in het noorden van Bangkok. We hadden niks geboekt, maar wel wat op het oog. Een hostel vlakbij Khao San Road, het toeristen epicentrum van Bangkok. Wel in een wat rustiger zijstraatje ;-) Het zou goedkoper zijn om ter plekke iets te boeken dan vooraf via internet te reserveren. Dat lazen we tenminste in een aantal reviews. Vanaf het busstation was het nog 3 kwartier met de taxi. Er gaat nl. geen openbaar vervoer richting Khao San road. The Green House hostel hadden we snel gevonden. Eenmaal aan de receptie bleken de kamers 2x zo duur als via Agoda. We konden de kamer niet voor de internetprijs krijgen, dus ter plekke in de receptie via internet een boeking gedaan. Scheelde mooi 10 euro per nacht! We hebben wel een deluxe kamer genomen, de goedkopere kamers waren erg vies en klein. Nu hadden we eigenlijk voor een budgetkamerprijs een deluxe kamer, prima dus!
Het hostel had een gezellig restaurantje, waar we dus ook maar meteen zijn gaan zitten. Heerlijk gegeten, paar biertjes gedronken, goede livemuziek en aardige bediening. Daarna nog even een klein rondje gelopen en hebben we ergens anders nog een drankje gedaan voor we gingen slapen. Alhoewel, WJ had zin in nog een biertje. Melin ging slapen en WJ ging dus beneden nog ff afpilsen ;-)
10 oktober
4 dagen Bangkok, wat gaan we allemaal doen?! We wilden vooral nog even souvenirs inslaan, kopen wat we nog nodig hadden voor Australie en waarvan we dachten dat het hier goedkoper zou zijn en wat oude kleding vervangen door (goedkope) nieuwe, vooral shirtjes dus. Allereerst wilden we de stad zien. Na het ontbijtje van brood met nutella en het rozijnenbrood, zijn we beneden op het terras gaan zitten om met de tablet onder het genot van een kopje koffie een strijdplan te maken. Hmm, er zijn vooral heel veel tempels en shoppingmalls, die kennen we nu wel. Daarnaast hebben ze het Royal Palace, een must-see in Bangkok. Omdat BKK een supergrote stad is, is het weer moeilijker om alles lopend te doen en we wagen ons in dit verkeer maar niet op de fiets. Het OV is ook niet zo heel best, vooral vanwege het drukke verkeer. Per boot echter zijn veel dingen goed en snel te bereiken. Bovendien is het sneller en goedkoper dan metro/taxi/bus. De opstapplek voor de boot was ff zoeken, maar de vaarroute naar Wat Arun, hadden we snel gevonden. Deze Wat (tempel) kon je ook beklimmen, waarna je een mooi uitzicht had over een deel van BKK. Het weer was alleen niet zo best: grijze, benauwde lucht met af en toe een bui. Met de boot terug en ergens wat eten. De rest van de middag hebben we een beetje door de stad gedwaald. af en toe een winkel in, maar was niet veel bijzonders. In 1 winkelcentrum was een foodcourt waar ze allerlei vreemde dingen klaarmaakten. Je kon er echter niet te lang blijven staan, de lucht was niet te harden! Langs de weg op de stoep stan ook overal kraampjes waar ales wat los en vast zit wordt verkocht.
Toen we aan het eind van de middag op een terrasje zaten, verklapte WJ dat hij een dinertje had geregeld bij ons hostel. vandaag zijn we 5,5 jaar samen, jeeh!
Rond een uur of 20 gingen we zitten vor een verrassingsmenu en een flesje wijn. Heerlijk eten en drinken dus geweldig genoten! Na het eten zijn we over de Khao San Road gelopen. Restaurantjes, bars, kraampjes, harde muziek, veel mensen…. na 10 minuten had Melin het dus al wel weer bekeken ;-) Leuk om te winkelen, maar al die proppers en mensen die kris-kras door elkaar lopen, verkopers die je van alles aanpraten… Melin had zich ds nog wel ff voor weinig een Adidasjasje laten aansmeren. Die stond al heel lang op haar verlanglijstje, dus dat kwam mooi uit! Vanavond was kijken-kijken-niet kopen, de laatste avond zouden we halen wat we nodig hadden/wilden hebben. Na een klein uurtje waren we terug in ons hostel.
11 oktober
Bij de 7-eleven hadden we brood, worst en chocomelk gehaald. Ontbijt op de kamer, wat een luxe ;-) Vandaag hadden we een rondje shopingmalls in gedachte, ff geen tempels maar windowshoppen. Sommige zijn erg luxe met schaatsbanen en bioscopen. we wilden graag met de bus. Op zoek naar de bushalte, kwam er een vrouwtje naast Melin lopen die tegen haar aan begon te kletsen over hoe lang we wel niet waren (oh-oh). Ze was erg aardig en vroeg van alles (oh-oh). We vertelden onze plannen voor vandaag, maar zij wist iets beters (oh-oh)… het was een of andere speciale boedhistische feestdag (oh-oh) en alle tuktuks met gele vlag reden je voor 1 euro overal naartoe (oh-oh). Ook bepaalde ‘attracties’ waren gratis vandaag (klopt, zijn ze altijd). Ze stelde voor dat we naar de lucky buddha gingen voor extra reisgeluk, vervolgens naar de golden mountain (tempel) en naar een factory-outlet waar alles vandaag taxfree was (oh-oh). Kopen hoefde niet… Toevallig stond er netzo’n tuktuk te wachten (oh-oh). We besloten erin te trappen.. eh… stappen. even voorop gesteld, we waren al op de hoogte van deze scam, de tuktukdriver krijgt bij alle tailors waar zijn klanten minimaal 10 minuten binnenblijven een brandstofbon, maar we besloten toch te gaan.
De eerste stop was de lucky buddha, toen wisten we zeker dat het een scam was, het stelde echt niets voor. Ergens achteraf in en loods en we waren de enigen. Toen naar de pakken-fabriek. Ook achteraf en niemand te bekennen. we werden vriendelijk ontangen door een paar Indiers, maar zodra we zaten en zij met boeken aankwamen zeiden we dat ze hun tijd verspilden. Na nog een blik op de sierraden stonden we na nog geen 10 minuten weer buiten. Dit tot grote ergernis an de chauffeur, want dat betekende dat we niks hadden gekocht en dus geen coupons voor hem. Hij drong er oop aan om nog naar een andere fabriek te gaan. Zuchtend zeiden we ja en bedachten dat dit wel eens vervelend kon gaan worden. Bij de 2e show maakten we ook eteen duidelijk dat we niks wilden laten maken en we stonden binnen 5 minuten weer buiten. We stapten in en vroegen of hij ons bij de boot wilde afzetten. Nee, zei hij. We vroegen hem te stoppen om ons eruit te laten. Alstublieft, 40 baht en tot nooit meer ziens! Melin riep hem nog iets na van dat het jammer is dat ze zo met gasten omgaan, maar dat heeft ie vast niet gehoord.
Omdat we geen idee hadden waar we nu waren, hielden we een andere tuktuk aan (zonder geel vlaggetje) en gevraagd of hij ons naar de boot kon brengen.
Even later sjeesden we met de boottaxi door de grachten van Bangkok. We waren 1 halte te ver toen we eruit gingen. Het regende niet normaal hard, ff schuilen dus. De rest van de middag hebben we door 2 malls geslenterd. Beetje gewinkeld en wat gegeten. Het was al 18 uur toen we weer buiten kwamen. Het was hoog tijd om weer met de bus terug te gaan, maar het was echt een gekkenhuis op straat. Files van auto’s, bussen, taxi’s en tuktuks. Toen bus 15 na dik een halfuur wachten nog niet kwam, hebben we maar ff op internet gecheckt of er nog een andere bus naar Khao San Road ging. Dat was bus 79 en die kwam net aanrijden. INgestapt en gevraagd of de conducteur ons kon seinen als we eruit moesten. Debus zat propvolen ging erg langzaam vooruit. Na 3 kwartier tikte de conductrice Melin op d’r arm dat we eruit moesten, pfff, gelukkig! Onderweg in de supermakrt een biertje gehaald en lekker met de voetjes omhoog op bed. Tegen 21 uur hebben we nog ergens wat gegeten. Dat was t.
12 oktober
Omdat we gisteren niet tot aan het MBK Center waren gekomen (verkeerde bootstop) besloten we vandaag nog even die kant op te gaan. Al die winkelcentra zijn tenslotte ook een soort bezienswaardigheid ;-) Het was ongeveer 5 km van ons hostel vandaan, dus met een stevige pas waren er binnen het uur. Als eerste zijn we een soort grote overdekte markt binnengegaan. Goedkope troep om het samen te vatten. Tegen het eind van de middag kwamen we daar weer uit. We wilden graag nog een keer naar de bios, maar bij het MBK Center draaide geen leuke film. Voordat we doorliepen naar een wat sjiekere mall zijn we over Siam Square gelopen, een soort winkeldistrict, erg gezellig zag het eruit. In de luxe mall gingen we direct langs alle Hugo’s, Chanel’s etc. naar de bios op de bovenste verdieping. We konden kiezen uit 6 bioscopen! We besloten de film Argo te gaan kijken (aanrader!). De film zou over een kwartier beginnen in bioscoop nummer 4, zaal 6. Voordat de film begon werd er een filmpje met muziek voor de koning gespeeld. Je moet dan gaan staan. Apart. Even daarvoor op straat hadden we ook zoiets meegemaakt, iedereen bleef bij het horen van de koninklijke muziek stil staan. Dit duurt een paar minuten en dan is het weer over tot de orde van de dag. De film was erg spannend. Na de film vonden we snel bus 79 de ons naar huis bracht. Onze aankopen op de kamer gedropt en in een zijstraatje nog wat gegeten.
13 oktober
Om toch nog echt cultureel te doen in Bangkok, wilden we vandaag naar het Royal Palace. De entree was een beetje duur, maar het zou de moeite waard zijn. Voordat we er naartoe gingen, hadden we de voorwaarden gecheckt voor als je daar naar binnen wilt. Ten eerste: alles moet bedekt zijn. Dichte schoenen, lange broek en je schouders moeten bedekt zijn. Ten tweede: de openingstijden en ten derde welke delen van het paleis vandaag open of gesloten waren, het was tenslotte weekend. Helaas mocht dit alles niet baten.Nog voordat we goed en wel binnen waren op weg naar de ticketbalie werd Melin tegengehouden. Ze had een sarong om haar bovenlijf te bedekken, maar dat mocht niet van de Bangkok modepolitie. Wat is dat voor een onzin, ik heb toch alles bedekt?! No, cover is not allowed, you have to wear shirt, zei de oude man met een halfnaakte afbeelding van de koningin achter hem. Je kon een shirt van ze lenen, alleen even betalen en je paspoort als onderpand. Hypocriet zooitje. De zin om het paleis binnen te gaan was in een keer weg. We zouden trouwens nog sneller heen en weer kunnen naar het hostel voor een shirtje dan hier in de rij te gaan staan. Verontwaardigd en verbaasd zijn we naar buiten gelopen en in het park op een bankje gaan zitten.
En nu? We besloten terug naar het hostel te gaan en op internet te kijken wat we nog konden gaan doen. WJ printte beneden nog ff de boardingpassen voor morgen. Eenmaal op de kamer hadden we best trek en we bedachten dat we voor die 20 euro entree lekker konden gaan lunchen. Dat hebben we dus ook maar gedaan. Daarna lekker een middagdutje gedaan. Rond 19 uur was het tijd voor een borrel en daarna een laatste poging om op Khao San Road de laatste souvenirs te kopen. Na hier en daar een geslaagde afding-deal voor een shirtje en een jurkje (shirtje WJ, jurkje Melin) zijn we gaan slapen, morgen vliegen naar Hong Kong!