24 september
Om iets over 5-en kwamen we in Vientiane aan. Het regende nog steeds en overal lagen dikke plassen. Dat was niet echt fijn, maar we waren gelijk klaarwakker om in actie te komen. Al snel had een tuktuk-driver ons gestrikt om met hem mee naar het centrum te rijden, dat was nog een halfuurtje rijden. Het was een grote tuktuk dit keer en we moesten nog zeker en halfuur wachten tot hij helemaal vol zat. Nog een uur later werden we eindelijk gedropt voor ons guesthouse waar we 1 nachtje geboekt hadden. Helaas was het guesthouse nog gesloten…Na een telefoontje vanuit het hotel ernaast (horen bij elkaar) ging de deur open. Onze kamer zou over een klein uurtje klaar zijn en dan konden we er al in. Lekker ff een paar uurtjes pitten.
Om 12.30 uur werden we wakker en hebben toen ergens “frans” geluncht, want ook hier is de franse invloed weer duidelijk te merken. de boulangeries en cafe’s met lekkere koffie & broodjes zijn hier in overvloed. Veel gebouwen zijn duidelijk in oud-franse stijl gebouwd en zelfs de nieuwbouw wordt in die stijl gebouwd. Dit geeft de stad meteen een gezellige uitstraling.
We hadden weer eens een boodschappenlijstje voor de drogisterij, supermarkt en apotheek. Na de supermarkt zijn we langs de rivier naar de apotheek gelopen. WJ wilde eerst nog langs het ziekenhuis voor zijn voet, maar wist dat een onsteking / infectie met pijnstillers, anti-bioticazalf, zwachtels en een soda-badje ook over moest gaan. Bij de apotheek hebben we toen neurofen en anti-bioticazalf gehaald. we hadden van thuis ook anti-bioticazalf meegenomen, maar die had Melin een paar dagen daarvoor weggedaan omdat hij was gaan lekken… toeval? Aan het eind van de middag hebben we nog lekker een filmpje gekeken op onze kamer. Toen we later een biertje gingen drinken bij de rivier, bleek dat er op de boulevaard een gigantische avondmarkt was opgebouwd. Erg gezellig met weer van alles te koop (vooral veel hetzelfde). Biertje opgedronken en de markt afgestruind voor… een zonnebril vooor WJ! Ja, echt waar. Nummer 5 al ofzo. Niet gevonden. Toen zijn we wat gaan eten. Dat was zo lekker dat we meteen al wisten dat we er morgen weer zouden eten. Op de kamer nog even tv gekeken en toen zijn we gaan slapen.
25 september
Het ontbijt was inclusief, maar werd een paar deuren verderop geserveerd bij het zusterhotel. Simpel, maar smakelijk. Vandaag stond er een wandelroute van zo’n 3 uur langs alle bezienswaardigheden van Vientiane op het programma. Nu weggaan betekende voor de middaghitte weer terug zijn. Het startpunt lag zo’n 2km van het hotel vandaan, dus we besloten dat ook lopend te doen. Was stiekem toch al wel een beetje warm aan het worden… De eerste stop was bij Patuxai. Dit gebouw is een Laotiaanse interpretatie van de Arc de Triomph in Parijs, gebouwd met Amerikaans cement dat eigenlijk voor een vliegtuig-landingsbaan was bedoeld. De bijnaam van het bouwwerk is daarom ook vertical runway. Het is geen mooi gebouw, maar geeft je wel een mooi uitzicht over Vientiane als je bovenop staat.
De tocht ging verder langs de morningmarket en een shoppingmall. Daar voor 2 euro een zonnebril gekocht voor WJ. Darna verder gelopen naar That Dam, het oudste monument vn Vientiane. Het is nu zwart, maar was vroeger bekleed met goud. Er gaan 2 verhalen rond: of het ding is zwartgeblakerd door een boze draak of het goud is gestolen door de inwoners van Vientiane…. rara. Iets verderop was een grote fontein, maar die werd gerenoveerd dus daar was weinig aan te zien. Ondertussen begonnen we de voetjes en de enkel al aardig te voelen, dus even een terrasje op voor een fruitshake. De tocht ging daarna verder langs het presidentiele paleis en een aantal tempels, maar we hadden het een beetje gehad en de temperatuur liep al weer aardig op. We hebben dus maar een stokbroodje, blikje tonijn en wat drinken gehaald en dat meegenomen naar onze kamer en daar een beetje gerelaxt tot het eind van de middag. We hebben daarna nog 1 tempel bezocht en een wandeling langs het water en de boulevard gemaakt. Bietje bij de supermarkt gehaald en deze op een trap bij het water opgedronken. Bij hetzelfde straattentje als gisteren hebben we heerlijke vis en kip van de bbq gegeten. De resten van de vis hebben we aan de 3 katten gevoerd die al de hele tijd miauwend onder onze tafel zaten. Op de kamer nog even een filmpje kijken en slapen.
26 september
Vandaag hebben we een beetje laat ontbeten. Tijdens het ontbijt heeft Melin nog wat verhaaltjes geschreven, WJ wilde niet al te veel doen vandaag vanwege de voet, dus met de poot omhoog op de kamer. Vanochtend had hij zijn voet in de wasbak gezet om deze te wassen en te verzorgen. Daar was de wasbak niet op berekend en viel op de grond in 1000 stukjes! Na het opgebiecht te hebben en te hebben ontbeten, bleek bij terugkomst dat ze het al aardig hadden opgeruimd, er zou later een nieuwe geplaatst worden.
’s Middags zijn we op jacht gegaan naar bustickets richting Luang Prabang. Nadat we de tickets hadden geboekt hebben we nog een beetje rondgeslenterd en ergens een paar kokos-poffertjes gehaald (erg lekker!). Deze hebben we in het park opgegeten, lekker in de schaduw onder een boom. We hebben daarna nog even wat boodschappen gehaald voor in de bus en nog een rondje over de avondmarkt gemaakt. Als afsluiting van de dag hebben we weer bij ons favoriete straattentje gegeten: ze begint ons te herkennen ;-) Op de kamer aangekomen was er een ‘nieuwe’ wasbak geplaatst, het stonk gigantisch naar kit. Maar, we hoefden gelukkig niks te betalen…
27 september
Om 7 uur werden we opgepikt want om 8 uur zou de bus naar Luang Prabang vertrekken. Eenmaal op het station kwamen we erachter dat deze pas om 9 uur vertrok. Waarom? Geen idee. De zonnebril die WJ gisteren had gekocht was alweer kapot, wat doet ie er toch mee! Op het station vond hij precies dezelfde. Die was na 2 minuten al kapot op dezelfde plek….Goedkoop is duurkoop, dat is wel duidelijk. Teruggegaan om te ruilen, dit keer geen RayBan imitatie, daar issie van afgekickt.
De bus was erg krap. Ruime stoelen qua breedte, maar de beenruimte was waardeloos! De rit zou door bergen gaan en veel haarspeldbochten hebben. melin had dus voorzorgsmaatregelen getroffen en lag daardoor het grootste deel van de rit in een diepe slaap. Tijdens een van de laatste stops in het daglicht heeft Melin nog een mooi stukje van het uitzicht gefilmd: indrukwekkend. De weg is misselijkmakend, maar het uitzicht is adembenemend: de bergen met de ondergaande zon in combinatie met wolken en mist.
Rond 19.30 uur kwamen we aan in Luang Prabang. Ons guesthouse was nog 10 minuten met de tuktuk. Knusse kamer met veel donker hoogglanzend hout, roze gordijntjes en roze blloemetjes bedovertrek ;-) De eigenaar was erg aardig; een wat oudere man die graag frans praatte. dit gaf WJ de gelegenheid om weer even iets aan zijn talen te doen. We hebben snel even ergens gegeten en zijn daarna lekker gaan douchen en slapen.