9 september
Het Archeologish park van Angkor Wat is 400km2 groot. We hebben gehoord en gelezen dat je minimaal 2 dagen nodig hebt om de tempels te bezichtigen. We waren blij dat we ook hadden gelezen dat je lekker alles per fiets kunt doen ipv tuktuk. Aangezien alle ‘normale fietsen voor WJ te klein waren hadden we mountainbikes gehuurd. Mooie fietsjes, waarvan alles goed werkte. Alleen hadden we allebei vrij snel last van zere billen: We hadden geen biefstukken bij ons en ons zitvlees is in 4 maanden aardig afgenomen ;-) Niks meer gewend die jonge lui. Het was ongeveer 8 km naar de ingang van het park. Nou ja ingang… het is een volledig open terrein met her en der controleposten om je kaartje (inclusief pasfoto) te checken, onder andere bij elke tempel. Een kaartje voor 1 dag was 20 dollar, 3 dagen of langer is 40 dollar.
Na dus die 8km gefietst te hebben kwamen we bij een controlepost. Tickets please! Ehh, waar hadden we die moeten kopen dan? Het ticketoffice zat op de weg hiernaartoe. Die hadden we dus blijkbaar gemist. Het bleek dat er 2 wegen zijn van Siem Reap naar Angkor Wat, 1 met en een zonder ticketoffice. Wij zijn dus over die zonder ticketoffice hierheen gekomen :-( De mensen bij het checkpoint wilden ons voor 2 dollar p.p. wel naar het ticketoffice brengen zodat we niet helemaalterug hoefden te fietsen. WJ achterop bij de controleur en Melin achterop bij een politieagent, heel apart! Bij het ticketoffice wordt een foto gemaakt die op je kaartje geprint wordt, waarmee dit kaartje dus strikt persoonlijk is.
Daarna konden we rustig verder fietsen naar de beroemdste en grootste tempel van het terrein: het Angkor Wat complex. Mede dankzij het regenseizoen en dus laagseizoen was het vrij rustig. Ook waren we er op tijd (10 uur). Je hebt 2 routes die je kunt volgen: de minitour van 8km en de grote tour van 30km. We besloten vandaag de kleine te doen. Als we morgen nog zin hadden in meer tempels zouden we de grote pakken. Het was erg warm maar verder goed te doen. Lekker gefietst en de tempels waren zeer indrukwekkend. Veel tempels stonden voor deel in de steigers t.b.v. restauratie. Tja, dat is dan het nadeel van het laagseizoen. Toegang tot het terrein is voor het Khmer-volk gratis en die hebben dan ook overal eet-, drink- en souvenirstands. Overal lopen kinderen die je van alles proberen aan te smeren, van postcards en pennen tot magneetjes en fluiten. De mama’s willen graag dat je bij hen komt eten of toch in elk geval een coconut bestelt. Vandaag hebben we de beroemde tempel uit de film Tomb Raider gezien. De poort met de daar omheen gegroeide boomwortels is erg spectaculair.
Rond 15.30 uur hadden we het rondje gemaakt en fietsten we door naar de fietsenverhuur in Siem Reap om de fietsen terug te brengen. Het was even wachten op de persoon die gisteren mijn borg en rijbewijs had ingenomen. Een andere jongen had wel zin in een praatje en vroeg of wij tegelijkertijd niet onze voeten wilden laten beknabbelen door vissen. Overal in de straten staan grote bakken met goudvissen, siervissen, groot en klein, die door moeten gaan als Dr. Fish-vissen. Nou, wij bedankten om onze tenen eraf te laten knagen door vissen die groter waren dan je voeten zelf… Na 10 minuten kwam de jongen met de borg en WJ’s rijbewijs en konden we een terrasje opzoeken om iets kleins te eten en iets groots te drinken, Aahhhhhhh! Daarna nog even een duik genomen in het zwembad bij ons hostel. Het hostel lag vlakbij het centrum met de gezellige pubstreet en 3 nightmarkets.
Mr. Bun is leraar en wil zo veel mogelijk weten en leren van zijn bezoekers. Hij had WJ ook gestrikt om even naar zijn website te kijken. Terwijl WJ met hem achter de PC verdween, ging Melin skypen met haar vader, want die is vandaag jarig! Kim ook, maar die kreeg ze niet te pakken. Het was inmiddels 20 uur en Melin had best trek gekregen. We zouden later op de avond nog een keer skypen met de hele familie erbij, net zo gezellig! Zo gezegd zo gedaan: rond 23 uur hebben we via skype met de familie in Apeldoorn gekletst en geproost. Vooral voor oma Zee was het een hele belevenis: da’s toch harstikke duur! Daarna slapen, want we hadden besloten om morgen de grote tour te gaan doen. Maar dan wel op een normale fiets, anders zouden onze billen het niet overleven…
10 september
Omdat een groot deel van de grote route gelijk is aan de kleine route, konden we een stuk overslaan. Vandaar dat we toch iets later opstonden. Maar omdat Mr. Bun ‘gezellig’ met ons mee-ontbeet en ons alles over meditatie wilde vertellen, zaten we pas om 10 uur op de fiets. Nu wel de goede weg genomen, kaartje gekocht en de eerste 8km doorfietsen naar de 1e tempel. We besloten de route in tegengestelde richting te volgen, zodat we al meteen nieuw tempels zouden zien. Het was een stuk heter dan gisteren. De zon fikte een eind weg en het was lekker klam. WJ kon zijn shirt elke tempel weer uitwringen. In het begin van de middag rommelde het flink in de lucht, maar daar bleef het voorlopig bij. Toen we bij de ingang van een tempel even bleven staan om een broodje te eten, kwam er ene heel mooi hondje op ons afgelopen (er lopen hier ook een hoop niet-mooie zwerfhonden). Hij keek ons smekend aan voor een stukje brood. Melin bukte om hem dit te geven. Het hondje liep weg en er kwam een meisje aangerend. Ze ging voor Melin zitten en kletste over het hondje. Dit gesprek ging al gauw over op haar koopwaar. Of ze een set armbandjes wilde kopen. Nee. Ze vroeg of Melin het spel boter-kaas-en-eieren kende en begon dit in het zand te tekenen. If I win you buy! Ok. Melin verloor en kocht 10 armbanden voor 1 dollar.
Nadat we de tempel hadden gezien, kochten we een kokosnoot. Het duurde niet lang voordat het meisje en een jongere collega-verkoper naar ons toekwamen. We hebben gepraat over Holland, het weer en de slehte verkoop. Dat komt omdat deze tempel een eind weg ligt en er weinig mensen komen. De toeristen die komen hebben ergens anders al iets gekocht. We beloofden dat we onze zussen en vriendinnen naar haar toe zouden sturen om iets te kopen als ze in Cambodja waren, daarna namen we afscheid.
Aan het eind van de middag, net nadat we de laatste tempel hadden bezocht, begon het te regenen. We zijn lekker dor de regen aan onze terugtocht begonnen. In het hostel hebben we lekker gedoucht en op bed even uitgerust. We hadden al noedels op, dus we hoefden pas laat de deur uit. Rond 20 uur gingen we eten in een restaurant waar ze elke avond de traditionele Apsara-dans uitvoerden. Mooie meiden en jongens met prachtige kleding die verschillende volksdansen deden. Later zijn we nog even over de nightmarket gelopen en hebben een ijsje gekocht.Daarna lekker slapen.