Na dus een lange nacht en 1,5 uur vertraging kwamen we om 9.30 uur in Hue aan. Ons hotel was dicht bij de plek waar de bus stopte, dus backpack om en lopen maar. Het was heeeeel warm (35+ graden), maar na 10 minuutjes lopen hadden we het hotel gevonden. We werden erg vriendelijk ontvangen met een koud washandje, vers ananassapje en een ontbijt. En we hadden nog niet eens ingecheckt! Na het inchecken hoorden we wat we zoal konden doen in Hue. Zelf ook al wat onderzocht en we wilden graag naar het strand, zo’n 14km verderop in Thuan An. Dus 2 fietsjes gehuurd. Na het opfrissen de was afgegeven en op de fiets gestapt.
Na een paar keer verkeerd fietsen, kwamen we eindelijk na 3 uur op het strand aan. Fietsen in dit weer was misschien niet een heel goed idee, maar veel water, vele stops en een verfrissende duik in de Chineze Zee maakten dit allemaal goed. Supermooi strand, al denken en hopen wij dat we op onze reis nog wel mooiere tegen gaan komen. We werden door een paar ‘blagen’ aangesproken om wat te kopen. Drinken, chips, van alles. Ook moesten we betalen voor de stoel. Op zich logisch, elke bar had z’n eigen ministrandje, maar we moesten tevel betalen. Beetje afdingen en samen 1 dollar later zaten we op een lekkere strandstoel. Zouden ze dat alleen bij toeristen doen? Even later kwam ze terug met de melding dat we voor de stoelen moesten betalen. Dat hadden we dus al gedan, bij haar. No, zei ze. Yes, zeiden wij en toen ging ze weer weg.
1.5 uur later wilden we weer terugfietsen. Of we ook even wilden betalen voor het stallen van de fietsen. Grappenmaker, we zijn gewoon rustig weggefietst. De terugweg ging gelukkig een stuk sneller. Oh ja, de lokale biertjes komen hier uit een Carlsberg brouwerij, prima te drinken dus. In het hotel, na een douche en wat internetten gingen we wat eten. We moesten naar de Golden Rice voor traditioneel vietnamees eten. Gedaan dus. Elk restaurant is hier hetzelfde: gespecialiseerd in westers eten (pizza, steaks) en ze serveren ook vietnamees eten. Is vast niet voor de locals ;-) We waren dus niet e enige buitenlanders in Golden Rice, maar besloten er toch te gaan eten. WJ bestelde gebakken rijst met kip en garnalen en melin Gebakken vis met knoflookboter, rijst en citroensaus. Bier was 2 halen 1 betalen. WJ kon snel eten, maar Melin kreeg het pas nada WJ zijn bord leeg had. Aan het engelse commentaar nast ons te horen was dat niet alleen bij ons het geval. Wat zijn wij rustig vergeleken met de gemiddelde toerist hier! Wij zijn dan natuurlijk ook reizigers, geen toeristen… Ijsje gehaald en toen kwamen we het nederlandse meisje weer tegen. Die ging naar het reisbureau voor de busrit naar Hoi An. Laat dat nu vlak naast ons hotel zijn. Handig voor als we morgen of overmorgen zelf naar Hoi An gaan.
Nu ff chillen en vanavodn skypen met wat mensen. Althans, WJ ligt al te pitten Om 23.30 uur werden we wakker ;-) We hadden wat gemiste skype-oproepen. Morgen beter.
31 mei
Vandaag beetje laat (9.30 uur) aan het ontbijt. Plan was om beetje door Hue te wandelen. Na t ontbijt dus de Perfumed River overgestoken naar de andere kant van de stad. Hier was een grote market met van alles en nog wat en … een supermarkt! WJ heeft op de market een echte nep Ray-Ban met hardcase gekocht voor nog geen 12 euro, nadat zijn zonnebril het had begeven. Verder beetje rondkijken, we hadden niet echt iets nodig. Door het geroep en getrek van de locals en het warme weer waren we er weer gauw klaar mee. De beroemde citadel van Hue was ook aan deze kant van het water, die gingen we dus maar even bezoeken (nu we er toch zijn). De citadel was gebouwd voor de bescherming van het keizerlijk bestuur dat destijds in Hue zetelde. We kwamen aan de achterant van de citadel uit, de hoofdingang was aan de andere kant. Gelukkig was daar een erg leuk mediterraans aandoend cafe, met lekker terras, ventilators en spaanse muziek. Lekkere ijsthee! Lipton yellow label met plakje gember, zoet/zout gedroogde nootmuskaat en nog een siroopje ofzo en crushed ice.
Verder langs de muur naar de hoofdingang. Onderweg wat aanbiedingen gehad van Cyclo-rijders en Motorrijders om het ‘echte Hue en het echte Vietnam’ te bekijken. Maar als ze daar allemaal naartoe gaan, dan is dat toch net zo toeristisch als hier? hmm, toch maar niet, we huren wel een keer een brommer/motor. Er was er een bij die wel erg aardig was, daar hebben we even wat langer mee gekletst. Hij wist alles over het nederlandse voetbal en was zelf aan het studeren om sportleraar te worden. Toch ook maar Nee tegen hem gezegd. Ze hebben trouwens allemaal een dagboek bij zich met referenties uit allerlei landen. Ondanks dat ze het zelf niet kunnen lezen weten ze de nederlandse verhaaltjes er feilloos uit te pikken ;-)
Bij de hoofdingang wat foto’s gemaakt van de citadel en de kanonnen die ervoor stonden. Bij de supermarkt wat brood en drinken gekocht en langs het water in een parkje gelunched (makreel in tomatensaus, hmmmm!). Er hing al een dreigende bui waar ook druppels uit kwamen. even later, weer terug in het hotel, wam het met bakken uit de lucht. Beetje tv-kijken en verhaaltjes schrijven dus. Rond 16.30 uur lekker pizza’s gehaald tijdes happy hour; 2 halen 1 betalen. We zijn immers aan het backpacken! Op de kamer de pizza’s gegeten en niet meer van de kamer afgekomen. Het bleef regenen. Melin heeft nog even met Miran geskyped. Na een uur kletsen viel de verbinding weg, geen internet meer. Router laten resetten, toen deed het het weer. Miran d’r PC was alleen een beetje overstuur en ze durfde het niet meer aan om te skypen i.v.m. haar scriptie. Nog even een enge film gekeken en toen (lekker) slapen…