1 januari
Om 9 uur liep de temperatuur aardig op in de auto en een uur later hielden we het niet meer uit. WJ had met een tarp aan de auto een schaduwplekje gemaakt waar we konden ontbijten. Dee dag hebben we verder niet zo heel veel meer gedaan: op facebook gekeken hoe het stond met oud & nieuw in nederland en iedereen een gelukkig nieuwjaar gewenst. WJ is nog even met de auto bezig geweest, de deurstrips zaten her en der een beetje los. Rond 15 uur hebben we een eitje gebakken en zijn naar het strand gegaan. Daar hebben we nog even de oogjes dichtgedaan en een verfrissende nieuwjaarsduik in de Pacific gemaakt.
Op de terugweg naar de camping hebben we boodschappen gedaan. Gebakken aardappels met diepvriesgroenten en stroganoffsaus. De groenten hadden we gisteren gekocht als koelelement in de koelbox. We hadden nog bijna 1000 dollar aan beltegoed wat we bij onze simkaart hadden gekregen. Dat moest voor 15 januari op, anders waren we het kwijt. Aangezien skypen hier niet ging lukken met het trage internet, zouden we de familie dus gewoon even bellen. Om 20 uur met Ella & Willem en daarna met Chris & Lenie. Erg leuk en 450 dollar aan beltegoed armer ;-)
2 januari
Vandaag was de auto aan de beurt. We zouden hem wassen, poetsen en er foto’s van maken, zodat hij deze week met een leuk verhaaltje op internet kon. We verkopen hem nu nog niet, maar dan kunnen we even kijken of hij een beetje in de markt ligt. Het was niet echt mooi weer en zelfs zwaarbewolkt, dus we hoopten dat we het droog zouden houden. Aan het eind van de ochtend reden we richting wastraat, waar we de auto hebben uitgepakt en helemaal hebben gewassen en stofgezogen. De laatste keer dat wee dit hadden gedaan was in Port Augusta, een aardig tijdje geleden dus.
Op de camping was het sinds vandaag een stuk rustiger, dus we hadden de ruimte om de auto eens goed breed neer te zetten. We gingen aan de slag om de auto in de was te zetten. Een paar mensen vonden het bijzonder dat we zoveel aandacht aan de auto besteedde, maar toen we eenmaal hadden uitgelegd waarom we dit deden vonden ze dta we goed bezig waren ;-) Een uur later stond de auto er weer blinkend bij. We stalden de campingspullen voor de aurto uit en WJ nam de foto’s uit allerlei verschillende hoeken. We hebben ook nog een foto gemaakt met hoe je de tarp op 2 manieren aan de auto kunt vastmaken en toen waren we klaar. Tevreden gingen we zitten. We hadden als lunch wel een gebakken eitje verdiend. Later hebben we boodschappen gedaan.
Met de kaart en een biertje erbij hebben we bekeken hhoe we morgen zouden rijden en waar onze eerste stop ongeveer zou moeten zijn. Na de rijst met vis, groene curry en boontjes (ja, alweer ja) hebben we een lekker bakje koffie gedronken. De grote bus met nepkoffie was eindelijk op, nu hadden we nescafe gehaald bij de Aldi, 10 keer beter!
3 januari
We zouden rustig aan naar boven rijden, maar wel rap genoeg om binnen een week in Cairns te zijn. Iets voor 10 uur reden we van de camping. Onze reis naar het noorden ging beginnen, maareerst wilde Melin nog een filmpje bij het strand maken. WJ had inmiddels de GPS op de mobiel ingesteld op Taree. We waren daar vlak voor kerst ook geweest, dus we wisten dat daar een mooie gratis camping was. De navigatie stuurde ons door Sydney center en via de Harbour Bridge reden we naar het noorden. Erg leuk, Melin had de camera in de aanslag. In Newcastle hebben we brood gegeten en even geinternet, waarna we doorreden naar Taree. Daarna zouden we de inlandse route verder naar Cairn nemen, zodat we niet 2 keer de kust zouden afreizen.
We waren rond 16.30 uur in Taree, waar we boodschappen hebben gehaald voor onze overnachting in het Coopernook Forest. We verwachtten dat het wel wat drukker zou zijn dan de vorige keer, maar het viel mee. We vonden een mooi plekje tussen de bomen en gingen lekker zitten. Er was een man bezig met een rondje camping en WJ zei dat het vast en zeker een Nederlander was. Hij zei hallo tegen de man, die engels antwoordde. WJ zei: u kunt gewoon nederlands praten hoor, waarna we zeker 20 minuten met elkaar hebben staan kletsen. Inmiddels was ons preistamppotje klaar en zei de man gedag. Na een bakje koffie lagen we om 21 uur in de auto. Nog even een boekje lezen en dan lekker slapen…
4 januari
Vanochtend was Melin al vroeg wakker en zat om 7.30 uur naast de auto. Een halfuur later, na zijn rugoefeningen, kwam WJ er ook uit en gingen we ontbijten. We hadden ons voorgenomen om rustig aan te doen, zodat Melin weer even kon schrijven. Ook hebben we samen ‘even’ de bonnetjes nagelopen van wat we gekocht hadden voor de auto en aan campingspullen. Het bleek dat we bovenop de aanschaf van de auto nog zo’n 2000 dollar kwijt waren aan onderhoud en onderdelen en campingspul. Op zich hadden we goede hoop dat we dit kunnen terugverdienen bij de verkoop, op internet staan ze voor 6 a 7 duizend dollar te koop. WJ checkte nog ff de mail en zag een mail van de australische immigratiedienst. Of Melin nog even een rontgenfoto wilde laten maken en opsturen. Ehh… Volgens de automatische mail was Melin voor Australie langer dan 3 maanden in een land geweest met verhoogd gezondheidsrisico. Ja, wel langer dan 3 maanden in verschillende landen, maar niet aaneengesloten in 1 land. Maar goed, mailtje teruggestuurd met uitleg hoe het zit en of we nu echt voor die ene maand en na het betalen van 290 dollar ook nog een scan moeten laten maken. WJ liep hierna nog even naar de Nederlandse buren, hoe dat plaatsje ook alweer heette waar allemaal wietrokende hippies rondlopen. Nimbin dus, vlakbij Byron Bay.
We reden pas rond 11.30 uur weg. We hadden vandaag weer een gratis overnachting als doel. We hadden een plaats tussen Tenderfield en Warwick in gedachten. Maar na de eerste 170 km slingeren door de bergen, waar we 3 uur over hebben gedaan, moesten we dit doel even bijstellen, we zaten nog niet eens op de helft. We zijn ergens gestopt voor een boterham waarna we zijn doorgereden naar het studentenstadje Armidale. We hebben hier even rondgeslenterd en boodschappen gedaan. In het boek hadden we een camping gevonden, 25 km buiten de stad. Een prima plek, langs een rustige weg, wetlands en goflbaan: Mother of Ducks Lagoon. We hebben hier een rondje gelopen en vogels gespot, waarna we lekker spaghetti hebben gemaakt. Later hebben we nog koffie gedronken en heeft Melin met Kim gebeld, gezellig. Brrr, het was wel een koude avond, lekker de warme auto in.
5 januari
Zo’n koude nacht hadden we lang niet meer gehad. Zelfs WJ had liggen bibberen in de slaapzak. Bij de toiletten hing een bordje met daarop dat er bij de bibliotheek hier in Guyra gratis internet was. We wilden daar wel even heen om wat foto’s te uploaden. Het was een leuke maar kleine bib met een aardige bibliothecaresse. We mochten zitten waar we wilden en konden zo internetten. Helaas was de verbinding erg traag en was WJ het na een uurtje wel zat. 12 foto’s in een uur en nog meer dan 1000 in de wachtrij, dat ging hem niet worden.
Inmiddels was het alweer 11 uur en we wilden verder rijden. Via Tenderfield en Glen Innes reden we naar Warwick. We zaten vanaf daar weer in Queensland, dus de klok ging een uur naar achter. Maar, daar dachten wij de volgende dag pas aan ;-) In warwick hebben we boodschappen gedaan bij een van de weinige Aldi’s in Queensland en gekeken naar welke gratis camping we vandaag zouden gaan. Er zat er een ergens tussen de bossen, bergen en weilanden volgens het boek, dus dat kon wel eens een mooi plekje zijn. Rond 17 uur kwamen we daar aan en er stonden her en der al wat auto’s en caravans. We zetten de auto even stil om te zoeken naar een redelijk vlak stuk. Het gebied lag naast een rivier en was best heuvelachtig. Toen we uitstapten zag Melin iets bij een boom op ijn rug liggen kroelen. Het stond op en we zagen toen dat het een jonge, mooie husky was. Een vrouw stak haar hoofd om de voortent en Melin vroeg of ze hem mocht aaien, dat was geen probleem. De husky was eerst een beetje bang, maar ontdooide snel en wilde spelen. Haar man kwam naar ons toe en heeft de hele tijd met WJ staan kletsen, terwijl Melin Sophie aan het aaien was en met de kinderen kletsen.
Dichtbij de rivier was een mooi vlak plekje, waar Melin goed zicht had op haar nieuwste vriendinnetje. Toen we zaten hebben we de fles witte Heggies opengemaakt, paar nootjes erbij gepakt en lekker de beentjes omhoog. Later zaten we aan de rijst met BBQ-saus en varkensvlees, geen succes. Het was al weer snel stikdonker en na de koffie gingen we de auto in. In slaap komen ging een beetje moeilijk:de buren hadden aan de caravan een bouwlamp hangen die de hele nacht aanbleef. Bedankt he. We wisten niet precies hoe laat het was, maar de volgende dag bleek dat we door het uur tijdsverschil al om 20.30 uur in bed lagen ;-) Haha!
6 januari
We waren er doordat we erin lagen vroeg uit vanochtend. Op onze klok was het 8 uur, 7 uur dus eigenlijk. We gingen ontbijten, bekeken de route voor vandaag en gingen weer op pad. Niet veel verder lag Toowoomba. Bij het infocenter ging WJ vragen of we ergens onze watertanks konden bijvullen en of we ergens konden wandelen. Na 3 dagen in de auto hadden we een beetje energie over en wilden we wel even de beentjes strekken. Melin keek de boekjes na die we nog in de auto hadden liggen. Pas na een kwartier kwam WJ weer terug! Best gezellig daarbinnen hoor, zegt ie. Allemaal oude vriendelijke dames bij die infocenters, dus Melin had al bedacht dat WJ zijn charmes in de strijd had gegooid. En ja hoor, er was nergens een waterpunt, maar we mochten bij uitzondering hier onze watertanks bijvullen. Melin ging meee naar binnen. De 3 (!) oude dames gingen vrolijk verder met kletsen en een 4e jongere vrouw dook met WJ een hokje in voor het bijvullen van de tanks. Dit ging erg langzaam omdat dat met een maatkan moest, het ding paste niet onder de kraan. Melin keek nog een beetje naar de folders, maar ze hadden alles aan WJ verteld.
Toen we weer in de auto zaten met een stapel infoboekjes, reden we naar Picknick Point. Vanaf daar waren er een paar wandelroutes. Het motregende maar we wilden er toch even op uit. We hadden een route van 4km uitgezocht (de langste) en gingen lekker op weg. Het was een erg simpele route metmaar af en toe een mooi uitzicht. Het was niet echt inspannend geweest, dus we besloten nog een wandelingetje door de stad te maken. We doken een winkelcentrum in, want het weer was nogsteeds bagger. In de eerste de beste winkel hadden ze een megasale en kochten we allebei een Adidas shirtje voor weinug. Bij de supermarkt hebben we middageten gehaald en zijn terug naar de auto gelopen. Een eindje verderop bij de Perseverance Dam hebben we de broodjes met tonijn, koude choco en ijskoffie verorberd.
Een paar uurtjes later wilden we boodschappen doen voor het avondeten, maar ging net voor onze neus de supermarkt dicht. Op zich hadden we wel noedels of soep voor noodgevallen, maar we hadden zin in pannenkoeken. Dan maar een omweggetje naar Kingaroy, waar de IGA nog open was. We hebben daar spek en champignons gehaald. 100km verder lag Gaydah waar een paar gratis plekken waren. We vonden een mooi plekje bij het Claude Wharton Weir Meer. We hebben de auto bij een paar overdekte picknickbankjes gezet en zijn pannenkoeken gaan bakken. Tegen de tijd dat we zaten te eten was het alweer donker. Pannenkoeken bij citronellakaarslicht, hoe romantisch. Omdat WJ had gebakken ging WJ afwassen. Bij de koffie heeft Melin nog ‘even’ met Miranda gebeld (1 uur en 10 minuten a 250 dollar). Rond 21.30 uur lagen we in bed.
7 januari
We waren deze ochtend echt heel vroeg wakker. Het was 5.30 uur en Melin ging naar de WC. Ze kwam nog wel even de auto in maar was al klaarwakker. Daardoor had WJ even later ook de ogen goed open. Niet veel later zaten we al lezend en schrijvend op het picknickbankje te ontbijten. Via de Burnett Highway reden we verder richting Rockhampton. Het was 8.30 uur toen we wegreden, dus we kondne vandaag een mooi stuk opschieten. Tegen een uur of 11 kregen we toch echt wel trek in koffie. In Biloela hebben we een cappuccino gehaald en bij de supermarkt 2 citroenmuffins. Dat was ff lekker! Voldaan en vol nieuwe energie gingen we weer verder. Niet te dicht langs de kust, dus we namen de afslag richting Blackwater en Emerald.
In Blackwater, bekend om zijn mega-kolenmijn, stond ergens een grote grijper buiten die ze in de mijn gebruiken. WJ wilde daar wel ff een foto van hebben. Er stonden ‘heel toevallig’ een man en een puppie, een hele lieve puppie. Het hondje heette Puddy en we mochten met hem op de foto. We hebben even stan kletsen met deze aardige mensen en zijn daarna doorgereden. We wilden deze week toch zeker wel de foto’s van de auto op internet hebben, maar de tablet was leeg. We bedachten dat een camping hier nog wel eens een stuk goedkoper zou kunnen zijn dan straks in Cairns, dus we gingen meteen maar op zoek. Bij het infocenter deden we navraag voor campings. Er zat er 1 in Emerald en die was 32 dollar. Dat viel op zich mee. De vriendelijke oude man gaf ons nog wat info mee over de omgeving. Hierna zijn we langs de supermarkt gereden voor de risottospullen en langs de bottleshop voor de wijn, die hoort nou eenmaal in de risotto! Daarna zijn we dooorgereden naar de camping. Er was nog voldoende plek, we vonden er snel een in de schaduw. Er was ook een keukentje met koelkast EN vriezer, jeuh! Wijn koud, melk koud, fles water en icepacks in de vriezer, fijn ;-)
We gingen aan de slag met de advertentie van de auto op internet. De tablet had kuren waardoor we niks konden doen. WJ zou het ding even resetten en het nog een keer proberen. Maar eerst eten en… TV kijken in de campkitchen. Er was veel nieuws over de extreme hitte in New South Wales en Victoria en de bosbranden in Tasmanie. Het resetten was goed gegaan, maar alles moest opnieuw worden geinstalleerd. Ook had WJ het advertentieverhaal niet opgeslagen, die was dus verdwenen, grrrrr! Om te voorkomen dat de tablet aan het eind van de avond in de prulenbak zou belanden, hebben we eerst maar verhaaltjes getypt, we zouden morgen nog een poging wagen voor de advertentie. We hebben de hele avond lekker in de keuken zitten typen, tv-kijken en koffiedrinken. Wat kan dat soms toch lekker zijn!
8 januari
Vanochtend scheen de zon alweer vroeg naar binnen, dus er zat niks anders op dan eruit te gaan. Het was 7 uur en WJ ging gelijk douchen. Melin ging eerst even rustig op een stoeltje zitten wakkker worden. Na het ontbijt ging Melin douchen en deed WJ een 2e poging om de auto online te krijgen. Toen ze terugkwam was het gelukt! Mooi verhaal en veel foto’s, nu maar afwachten. Deze site is gratis en nog 2 andere grote zijn betaald, die proberen we eventueel later nog. Om 10 uur reden we de camping af, de Gregory Highway op richting het noorden, naar Charters Towers. Boodschappen gedaan en op zoek naar de volgens het boek gratis plek. Die lag nog 42km verder op de route. Erg grote plek langs een rivier. Op 4 plekken langs de weg en langs de oevers van de rivier kon je een plekje uitzoeken. Toen we een plekje hadden gevonden was het tijd voor een roseetje. 2 flessen vooor 10 dollar, koopje hoor!
WJ heeft de wraps bijna klaar en Melin is weer bij met schrijven.
Melinda-modus AAN: De lucht is deze avond ontzettend mooi, oranje, roze, paars, groen, blauw, rood, zucht…. vet mooi ;-) Melinda-modus UIT.
9 januari
Vandaag verder richting Cairns. Dat zou niet helemaal onze eindbestemming zijn, die lag nog iets verder naar het noorden. Van Michel Nieuwenhuizen hadden we de tip gekregen om door te rijden tot Cape Tribulation, zo’n 100km ten noorden van Cairns. Via de Kennedy Highway reden we naar Mareeba. Onderweg, vlak na Ravenshoe kwamen we een aantal windmolens tegen. Mooie gelegenheid om even uit de auto te stappen. Hier in dit gebied werd de omgeving naar ons idee weer wat mooier en interessanter om te bekijken. De afgelopen dagen waren ene beetje saai en met die hitte had Melin als bijrijdster moeite om de oogjes open te houden.
In Mareeba hebben we boodschappen gehaald voor een lekkere salade, gebakken piepers en worstjes. 42km verderop lag Mt Molloy, waar een gratis restarea was. Daar hebben we een biertje losgetrokken en even gerelaxt. Melin ging aan de slag met het eten en WJ ging een krantje lezen. Later zaten we aan de koffie en kwamen er weer leuke beesten uit de bosjes…. vleermuizen, een snelwandelende vogel en een groot muisachtig iets.Die kwam trouwens aardig dichtbij, dus WJ heeft hem terug de bosjes ingejaagd. Toen we in bed lagen hoorden we aan het geritsel dat ie weer terug was…