18 december
De winkel waar we het gasstelletje gekocht hadden zat het dichtstbij in Sydney. We konden hem dus niet even ruilen voor een nieuwe. In Orange zou een campingworld zitten, dus gingen we die kant op. Daar zouden ze hem kunnen nakijken om te zien waar het ding precies lekte en wisten we of dat we een nieuwe slang of een heel nieuw apparaat moesten kopen. We reden langs de Wellington Caves, maar daar moest je entree voor betalen en kon je alleen met een gids bekijken. Daar hadden we niet zo’n zin in en reden door.
In het infocenter in Orange vroegen we naar gratis campings en aan haar reactie te merken waren we niet de enigen. Ze gaf ons de locatie van 2 kampeerplekken en nog wat info over wat er in de omgeving te doen was. Ook vroegen we naar campingwinkels en kregen er 3 door. Eerst maar op zoek naar de campingworld. Na 3x langs de plek te zijn gereden waar de winkel zou moeten zitten, bedachten we dat de winkel niet meer bestond of erg goed was verstopt. Bij winkel 2 stonden 2 dames ons aan te gapen en hadden geen idee hoe ze ons konden helpen. Tja, de baas is lunchen en die weet alles van kamperen… zucht.Voordat we naar winkel 3 gingen, hebben we nog even bij de Aldi gekeken, daar hadden ze een paar weken geleden zo’n apparaat in de aanbieding. Niet meer dus. Bij winkel 3, de BCF, leken we geluk te hebben, maar helaas. De slang die hij ons had gegeven had een te grote fitting. Ze stuurden ons door naar de Bunnings (Gamma) om daar te kijken, maar ook daar konden ze ons niet helpen. Hij gaf ons wel een goede tip: door met zeepsop te suiten op de aansluitingen, kon je zien waar het ding lekte. Hadden we zelf moeten verzinnen natuurlijk, zo check je thuis ook of je gasaansluitingen niet lekken. Op de parkeerplaats hebben we dit meteen in de praktijk gebracht. De bubbels verschenen bij het gesoldeerde aansluitpunt op het apparaat zelf, dat betekende dus een nieuw gasstel kopen. Shit, nog een keer 50 dollar :( Gaat wel hard met de centjes de afgelopen dagen. WJ ging meteen de BCF weer binnen voor een nieuwe, de oude zouden we dan in Sydney alsnog naar Ray’s Outdoors terugbrengen.
We reden door naar de kampeerplekken die we hadden doorgekregen. Ongeveer 12km buiten de stad lag Lake Canobolas. Daar hebben we gelunchd en een duik in het water genomen. Even lekker zonnen op het gras en daarna weer verder. Een paar km verderop lag Mount Canobolas met bovenop een mooi uitzicht. Bergop was redelijk steil en onverhard. Het uitzicht was prachtig. In de buurt waren ook de 2 kampeerplekken. Het bleek dat je hier niet met je auto op het kampeerterrein mocht komen, beetje lastig dus als je in je auto kampeert. Bovendien stond het vol met tentjes van chineze fruitplukkers. Wij vonden het ook niet echt leuk om op de parkeerplaats te gaan staan en reden verder. We reden een andere weg terug richting Orange en kwamen langs een 2e uitkijk. Een stevige klim omhoog, maar ook weer een mooi uitzicht. De plek waar we wilden overnachten lag zo’n 25km ten zuid-oosten van Orange. Deze plek stond ook in het grote campingboek als zijnde een mooie plek. En dat klopte ook. Een erg groot terrein met bomen, bankjes en toiletten. Her en der stonden wat busjes en caravans.We zochten weer een mooi plekje uit en begonnen met koken, lekker spaghetti. Later als toetje nog koffie meteen chocolaatje. Al sterrenkijkend vielen we in slaap.
19 december
Toen we vanochtend wakker werden was iedereen al vertrokken! En het was pas 7.00 uur. Wij hebben lekker rustig aan gedaan. We pakten de ontbijtspullen en hebben lekker aan een picknicktafel bij het water ontbeten. WJ ging nog even elastiek in z’n broek maken terwijl Melin ging schrijven. We hebben het aardig lang volgehouden, maar op een gegeven moment werden we echt gek van de vliegen, zoveel! In je neus, in je ogen, in je mond, in je oren, overal! Dus inpakken en wegwezen. We reden meteen door naar Bathurst. Ondertussen was het alweer lekker heet geworden. Bij het infocenter vroegen we naar leuke looproutes in de buurt en slaapplekken. We kregen weer een stapel folders mee en gingen even buiten op een bankje zitten. Er zaten 2 plekken met looproutes en gratis kampeerplekken op de route die we wilden rijden en er was een historic walk door de stad, die besloten we ook maar te doen. Bathurst was een wat grotere stad, dus we konden ook wel even windowshoppen. Tijdens de wandeling hebben we spullen gehaald voor de lunch en deze in een park opgegeten. Ook hadden we ondertussen de kerstkaarten op de bus gedaan. De historic walk stelde niet zo heel veel voor, dus we waren al snel klaar in Bathurst. WJ had van Niels (Haak) gehoord dat je een ronde kon doen op het circuit van Bathurst op Mount Panorama. Dat hebben we dus gedaan. Helaas geen nieuw record neergezet: er was een maximum snelheid van 60km per uur en er werd gecontroleerd, jammer! Daarna was het echt over voor ons in Bathurst,want shoppen konden we ook niet want we hadden daar geen geld voor.
Na nog een ronde boodschappen voor het avondeten reden we richting het noorden, naar Wattle Flat. We halen de boodschappen altijd zo laat mogelijk als we op een gratis plek staan, want we hebben daar natuurlijk geen campkitchen met koelkast en onze eigen 12 volts ‘esky’ koelt maar kleine hoeveelheden. In Wattle Flat hadden we een kampeerplek gevonden. Helaas was het pad er naartoe zo hobbelig en vol met grote gaten, dat we niet bij de plek konden komen. Het kostte ook nog eens 5 dollar per nacht. Dus we reden door naar de volgende. Deze lag een stuk verder vanaf de grote weg, naast een paardenrenbaan. Daar aangekomen zat er een groot hek voor, dat werd hem dus ook niet. Dan maar nog verder, naar Sofala. Daar zouden volgens onze informatie 4 plekken moeten zitten. Maar de omschrijving was zo moeilijk te volgen, dat we het na 3 keer heen en weer rijden nog niet hadden gevonden. Gelukkig konden we terugvallen op ons campingboek, waar er een in stond die we wel konden vinden. Een grote open plek bij een rivier. Het mooie: er stond bijna niemand! We hebben een plekje in de schaduw gezocht. Die waren er niet veel, dus de auto stond half op een heuvel. Dat wordt dus weer schuin slapen vannacht. Voordat we op onze stoeltjes ploften, hebben we een stuk langs de rivier gelopen. Voordat WJ ging koken en Melin een boekje ging lezen hebben we nog even gekaart. Melin won. Bij de koffie hebben we bekeken wat de route verder zou kunnen zijn voor de laatste 5 dagen en waar we nog gratis konden staan. In het halfschemer kwamen de kangeros uit de bosjes huppen om een paar meter verderop te grazen. Erg leuk!
20 december
Het was bewolkt toen we wakker werden. Het vuilnis dat we de vorige avond netjes in de open vuilnisbak hadden gegooid, lag er voor de helft weer naast. Vannacht had Melin al wat gerommel gehoord, blijkbaar een paar vogels die de laatste koekkruimels wilden hebben. Na het ontbijt en het wassen-plassen-tandenpoetsen-verhaal, reden we richting Mudgee. Daar gingen we wederom naar het infocenter en hebben we boodschappen gedaan. We wilden graag een wandeling in de bossen maken en ook ergens gratis in de natuur overnachten. Met een aantal wandeltracks en wat folders reden we verder. Er was een wandelroute van 3 uur met vlakbij een gratis kampeerplek. Maar helaas, er zat weer eens een hek voor het terrein. Nou, lekker dan die up-to-date informatie van het infocenter! We wilden het risico niet lopen om toch te gaan wandelen en daarna nog een stuk te moeten rijden voor een overnachtingsplek.
De volgende wandellokatie was bij The Drip in Ulan, iets noordelijker. Volgens het infocenter was daar geen kampeerplek, volgens ons boek wel. Eenmaal daar bleek het een prima plek om te overnachten en te wandelen. We hebben dan ook een leuke en mooie wandeling gemaakt. De route ging langs rotsen en een rivier. Het water druppelde van de rotsen in het water: The Drip. Na 1,5 uur waren we weer terug en hebben we een biertje gepakt. Die waren nog lekker koud. Het was vandaag niet zo warm, dus de koelbox deed het ook iets beter. Even later zaten we aan een lekker prei-stamppotje met de overgebleven bonenprut van gisteren erdoor. Het zag eruit alsof het al een keer gegeten was, maar het was echt lekker ;) Voor het donker de auto in, ondanks dat er niet echt enge beesten in de buurt leken te zijn.