18 april2

Het ontbijt was inclusief, maar het was weer alleen maar zoete troep. Een donut, muffin en kaneelrol :\ OM 10.30 uur hadden we een taxi besteld en deze bracht ons in 20 minuten naar de vertrekhal van  LAX. We konden bij een vrije balie onze tassen wegen en kregen het voor elkaar beide tassen met 22 kilo door de bagagecontrole te krijgen. Bij de douane ging ook alles prima, dus we konden nog mooi ergens ‘echt’ ontbijten. We dachten dat vanwege Boston de beveiliging wel opgekrikt zou zijn, maar daar merkten we weinig van. De politiecontrole bij de ingang van LAX was volgens de taxichauffeur standaard.

Read more »

14 april

Eigenlijk kwam het goed uit dat we weer hier terecht waren gekomen, want achter het park liep de Mulholland Drive, een bekende route door de bergen die in een aantal films te zien is. De route loopt helemaal tot Hollywood. Het was regenachtig en de bergtoppen waren omhuld door een dikke mist. Toch gingen we na het ontbijt die kant op. Als het helderder was geweest, was het vast een veel mooiere route, maar ja. Nu kon je diep het dal inkijken, maar verder was het vooral veel geslinger met echt scherpe bochten en tegemoetkomende motorracers. Die gingen vast allemaal richting Long Beach voor de Indy Races. Op een gegeven moment zijn we een klein beetje verdwaald en moesten we de GPS erbij pakken. Via de snelweg kwam de skyline van Los Angeles langzaam in zicht.

Read more »

11 april

Hoewel de ochtenden hier vrij mistig zijn, klaarde het ’s middags meestal goed op. Tijd voor een stranddag! Op naar Santa Barbara, zo’n 2 uur rijden hier vandaan. Tegen de tijd dat we aankwamen was het al lekker warm. Melin belde eerst even met Kim, de laatste skypesessie was te kort, en WJ dronk een bakje koffie. We hadden trek en wilden wat lekkers halen in de stad, even ergens een leuk terrasje zoeken. De winkelstraat van Santa Barbara was lang. We kregen weer een beetje mot, omdat Melin honger had maar nergens iets leuks tegen kwam, allemaal te duur vond ze. Moe, hongerig en chagrijnig kwamen we uiteindelijk een Subway tegen (broodjeszaak) en WJ sleepte Melin hier naar binnen. We namen het eten mee en zijn eerst helemaal terug gesjouwd naar de haven waar we de auto geparkeerd hadden. We zijn hier in het gras geploft en hebben al eekhoorns wegjagend onze broodjes en ijskoffie opgegeten.   Read more »

8 april

Zo, nu hadden we toch alle national parks in de buurt gezien. Relatief dicht bij elkaar maar toch zo verschillend. We kunnen niet zeggen wat het mooiste was, ze zijn niet met elkaar te vergelijken. Het plan voor nu was om in 2 dagen richting Monterey te rijden. Iets onder Monterey begint de Big Sur kustroute van 90 kilometer tussen San Francisco en Los Angeles. Via Las Vegas zijn we via een weg gereden die we op de heenweg ook hadden gereden naar Bakersfield. Het werd vrij laat en we zagen het niet zitten om nog te koken. Ook van het zien van al die hamburger billboards langs de snelweg hadden we zin gekregen in een hamburger ;-) In Bakersfield vonden we een Burger King en daarna was het een klein stukje terug naar de Orange Grove camping. Het kantoor zat al dicht, maar via een handig enveloppensysteem konden we betalen en een plekje uitzoeken. We pakten onze douchespullen en genoten van de heerlijke douche hier. Meteen tandenpoetsen en de auto in.  Read more »

6 april

Voordat we deze ochtend naar Zion National Park reden, zijn we nog even bij het bezoekerscentrum in Bryce Canyon gestopt. WJ had een amerikaans vlaggetje voor op zijn tas gezien en Melin wilde nog even skypen. Een paar uur later had ze bijgekletst met Mark, Maaike en d’r vader… allemaal blij dat we over 2 weken weer naar huis komen, gelukkig maar. Buiten het park zijn we een paar kilometer oostwaarts gereden om daar de Mossy Cave te zien. Een overhangende rots met daaronder een dikke laag ijs dat langzaam smelt. Hierna trok Melin de stoute schoenen aan en kroop voor de eerste keer in de VS achter het stuur van onze grote Chevy. Dat ging eigenlijk prima en na 1,5 uur reden we over de grote slingerweg voorafgaand aan het eigenlijke Zion National Park. Hier is al goed te zien hoe indrukwekkend en anders dan de rest dit stukje natuur is.  Read more »

3 april

Vandaag namen we de Desertview Road langs nog een paar mooie uitzichtpunten over de canyon. Aan het begin van de middag hadden we alle punten gezien en hebben we bij het laatste punt even een boterham gegeten. We reden daarna via Cameron naar Monument Valley, nog een dikke 400 kilometer. Hoewel de route zo ongeveer 1 rechte weg leek, ging het dwars door het mooie landschap van het Coloradoplateau. Dit is een natuurgebied dat door 4 staten loopt en dat diepe dalen, hoge bergen, verschillende soorten steen en begroeiing heeft in ontzettend veel kleuren. Het gebied wordt vooral bewoond door de Navajo-indianen. Monument Valley is dan ook geen National Park, maar een Tribal Park. We stopten onderweg ook nog even bij een kleinere versie van de Grand Canyon die toevallig ook gemaakt was door een kleinere versie van de Colorado Rivier.  Read more »

31 maart
Rond 8.30 uur hebben we een ontbijtje gehaald en meegenomen naar de kamer. Even wat info en kampeerplekken opgezocht over de grand Canyon. Daarna een douche en vervolgens om 11 uur uitgecheckt. We liggen op schema. Het was nog een aardig eindje rijden naar de Grand Canyon en wisten niet zeker of we het vandaag zouden redden. Onderweg hebben we ook nog even een stop gemaakt bij de Hoover Dam, daar moet je geweest zijn. Precies op het midden van de dam zit de scheiding tussen Nevada en Arizona, wisten we ook niet. We wisten dus ook niet dat het in Arizona een uur later was….

Read more »

28 maart
Yeah baby, Vegas! We hadden er zin in en waren echt benieuw naar dee Entertainment Capital of the World in het midden van de woestijn… WJ had gisterne stiekem een motel geboekt voor 2 dagen. Een camping was te ver weg of was te duur, dit motel kostte maar 37 euro per nacht en zat vlakbij The Strip. Het motel bleek prima, lekker groot en schoon en 2 (!) queensize bedden. Alles uit de camper gehaald, even opgefrist en hop de straat op. Eerst naar het Welcome To Fabulous Vegas-bord natuurlijk en daarna teruggelopen naar de boulevard met alle meesterlijk grote hotels. Ze bleken er niet alleen van buiten over the top uit te zien, elk hotel heeft ook nog wel iets speciaals. De meesten hebben wel iets van een winkelstraat binnenin, restaurants, gokautomaten, blakjack-tafels en de sporthoek, een loungegedeelte met tientallens schermen waar je zelfs op schoolbasketbal kunt wedden, bizar! Het was nu naturlijk nog licht, maar we keken onze ogen uit! Echt een pretpark voor volwassenen dit. Je kon van het ene hotel binnendoor doorlopen naar het andere hotel.

Read more »

26 maart

Een lange rijdag voor de boeg. Vanaf hier via Bakersfield naar Mojave en vanaf daar weer noordwaarts richting Olancha om daar rechtsaf Death Valley in te rijden. WJ wilden naar Furnace Creek rijden, waar het infocenter en een camping zaten. Maar dat was al de halve vallei door! Melin vond dat zonde en dacht dat we dan heel veel zouden missen. We zouden er dan namelijk laat aankomen. We hadden nog geen goede kaart van Death Valley, dus het was even lastig om te bepalen wat we zouden doen. We reden door via Panamint Springs naar Stovepipe Wells. Wat we toen onderweg al zagen was echt supermooi. Al die verschillende lagen zand en steen waaruit de berg is opgebouwd, de kleuren en hoogteverschillen, heel apart. Heeft moeder natuur toch weer mooi gemaakt met wind, water, vulkanen en aardbevingen ;-) Read more »

22 maart
Vanochtend nog ff een keer gedoucht voordat we straks weer een paar dagen zonder zouden zitten. De zon scheen, een prima dagje om onze amerika-tour door Californie te beginnen. Uiteraard zou deze beginnen met het rijden over de Golden Gate Bridge, maar iets daarvoor moesten we nog even stoppen voor gasbusjes en vanaf daar hebben we vanaf een strandje nog wat foto’s gemaakt van de brug. De brug overrijden was erg cool. toch weer zo’n punt op de lange llijst van wat we graag wilden zien en doen. Het was niet de kortste route naar Yosemite National Park, die ging namelijk niet over de brug. We hadden bedacht via de brug, Point Reyes en Santa Rosa te gaan. Op de kaart stond de weg naar Point Reyes als een lange rechte lijn, maar in het ecth zat ie vol met bochten van max. 25 mijl per uur. WJ kon de auto meteen testen op stuurgedrag en op trekkracht heuvel op en remkracht heuvel af. Nou, dat ding stuurt als een schip, typisch Amerikaans dus ;-)

Read more »